اسنام
نویسه گردانی:
ʼSNAM
اسنام . [ اِ ] (ع مص ) بزرگ گردانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). بزرگ کوهان کردن شتر را، چنانکه علفی خوب : اسنم الکلأُالبعیر. (منتهی الارب ). || بلند شدن . (تاج المصادر بیهقی ). || بالا برآمدن دود. بالا رفتن دخان : اسنم الدخان . || بزرگ شدن شعله ٔ آتش : اسنمت النار. || گیاه حلیا رویانیدن زمین . (منتهی الارب ).
واژه های همانند
۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
اسنام . [ اِ ] (ع اِ) درختی است کوهی . || بار گیاه حُلیا. (منتهی الارب ). واحد آن : اسنامة.
اسنام . [ اِ ] (اِخ ) کوهیست بنی اسد را. (منتهی الارب ).
اصنام . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ صنم ، بمعنی بت . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (دهار) (ناظم الاطباء). بتها، و این جمع صنم است . (غیاث ). چیزهایی که ع...
اصنام . [ اَ ] (اِخ ) اقلیم الاصنام ، به اندلس است . (منتهی الارب ). جمع صنم است و اقلیم اصنام در اندلس ازاعمال شدونه باشد و در آن حصنی اس...
اصنام . [ اَ ] (اِخ ) الاصنام . نام شهری به الجزایر. ۞ || نام کتابی است تألیف ابن کلبی نسابه که احمد زکی پاشا آنرا طبع کرده و نام ها...
اصنام چین . [ اَ م ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بتان چین . کنایه از مردان یا زنان جمیل و نیکوروی . (آنندراج ).
اصحاب اصنام . [ اَ ب ِ اَ ] (اِخ ) ۞ رجوع به اصحاب هیاکل شود. مردم شهر اصنام به الجزایر.
اصحاب اصنام . [ اَ ب ِ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سهروردی آرد: اگر ترتیبات حجمی در افلاک صادر از اعلاهای مترتب می بود همانا مریخ براطلاق ...