گاهی

گاهی . (ق ) ۞ زمانی . وقتی . در بعض ازمنه . پس از مدتی طویل بعض وقتها. احیاناً :
شبان تاری بیدار چاکر از غم عشق
گهی بگرید و گاهی بریش برفوزد.

طیّان .

گاهی چو گوسفندان در غول جای من
گاهی چو غول گردبیابان دوان دوان .

ابوشکور.

به آب اندرافکند شاه دلیر
سرش گه زبر بود و گاهی بزیر.

فردوسی .

خورش گور و پوشش هم از چرم گور
گیا خورد گاهی و گاه ۞ آب شور.

فردوسی .

در بستر بد یار و من از دوستی او
گاهی بسرین تاختم و گاه بپائین .
؟ (فرهنگ اسدی چ اقبال ص 379 و نسخه ٔ نخجوانی ).
- امثال :
گاهی با خدا گاهی با رسول گاهی به ادا گاهی به اصول . (امثال و حکم دهخدا).
مادر دزد گاهی سینه میخورد گاهی سینه میزند . (امثال و حکم دهخدا). ۞
|| باری . کرتی . نوبتی . || هیچگاه . هیچوقت . هرگز(در جمله ٔ منفی )، فی المثل : لاافعله ما ارزمت ام حائل ٌ؛ یعنی تا وقتی که ناله کند مادر بچه نوزاده یعنی گاهی . (منتهی الارب ). انک لن تفلح العالم و لاقابل و لاقاب و لاقباقب ... یعنی تو گاهی رهایی نیابی . (منتهی الارب ). یبس (محرکة)؛ خشک اصلی که گاهی تر نگردیده باشد.(منتهی الارب ). قرین ؛ دیو که با مردم باشد و گاهی جدا نشود. (منتهی الارب ).