آشنا
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ʼAŠNA
    
							
    
								
        آشنا. [ ش ْ / ش ِ ] (اِخ ) تخلص  شاعری  پارسی سرای  هندوستانی ، موسوم  به  میرزا محمدطاهر، پسر نواب  ظفرخان  احسان  که  بنام  عنایت خان  معروف  بوده . اشعار او را با عنوان  کلیات  آشنا جمع کرده اند. در مدح  شاه  جهان  و داراشکوه  قصاید بسیار دارد و1077 هَ .ق  . درگذشته است .  ||  تخلص  شاعر فارسی گوی  هندی  موسوم  به  غیاث الدین  متوفی  بسنه ٔ 1073 هَ .ق  . و احتمال  میرود این  دونام  عنایت  و غیاث  یکی  مصحف  دیگری  باشد. واﷲ اعلم .
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۱۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        آشنا. [ ش ْ / ش ِ ] (ص ) آشنای . معروف . مأنوس . مألوف . گستاخ . نزدیک . اُلفت گرفته . مستأنس  بتعارف . پیوسته . بسته . شناسا. شناسنده . مقابل  بیگ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        آشنا. [ ش ْ / ش ِ ] (اِ) آشناه . شنا. شناو. شناه . شناوری . سباحت . آب بازی  : آشنا ورزمی  ز اشک  دو چشم اگرم  چشم  آشنا باشد. مسعودسعد.هر وهم  که  هس...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        آب آشنا. [ش ْ / ش ِ ] (ص  مرکب ) آنکه  شناوری  داند. آنکه  معرفت  بسباحت  دارد. سباح . شناگر. (فرهنگ  اسدی ) : کسی  کاندر آب  است  و آب آشناست از آب  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        چشم آشنا. [ چ َ / چ ِش ْ / ش ِ ] (ترکیب  وصفی ، اِ مرکب ) ظاهراً کسی  که  بدیدار با دیگری  آشنا باشد : که  با من  یک  زمان  چشم آشنا باش مکن  بیگانگی ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        دست آشنا. [ دَ ] (ص  مرکب ) کنایه  از صاحب  معامله . (آنندراج ). دانای  کار و عامل  و ماهر در کار. (ناظم  الاطباء) : شکوه  را امشب  بلب  دست آشنا می خ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        غرض آشنا. [ غ َ رَ ] (ص  مرکب ) مطلب دوست  و خودغرض . (آنندراج ). ترکیبی  است  از غرض  و آشنا؛ یعنی  کسی  که  به  مقصودآشنا است . شریک  و وابسته . غرض...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید 
اینجا کلیک کنید.
                    
										
 
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        غریب آشنا. [ غ َ ] (ص  مرکب ) آنکه  با غریب  آشنا باشد. غریب نواز. غریب پرور. غریب دوست  : غریب آشنا باش  و سیاح دوست که  سیاح  جلاب  نام  نکوست .سعدی...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        صورت آشنا. [ رَ ش ْ / ش ِ ] (ص  مرکب ) روشناس . (آنندراج ). آنکه  چهره اش  آشنا بنظر آید.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        دوست  و آشنا. [ ت ُ ش ِ ] (اِخ ) دهی  است  از دهستان  دیزمار خاوری  بخش  ورزقان  شهرستان  اهر. 115تن  سکنه . آب  آن  از چشمه  تأمین  می شود. (از فرهن...