ابل
نویسه گردانی:
ʼBL
ابل . [ اَ ب ِ ] (ع ص ) فربه . || دانا بکار شتر. آنکه استاد باشد در شترداری .
واژه های همانند
۲۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
ابل . [ اَ ب ِ ] (اِ) قاقله ٔ صغار. هیل که در طعام کنند. هال . هل . قردامومن ۞ .
ابل . [ اَ ب َ ] (ع اِمص ) گرانی و ناگواری طعام .
ابل . [ اُ ب ُ ] (ع اِ) گیاهی است که بار دیگر از گیاه ِ بریده یا چریده رسته باشد. || ج ِ ابیل . || (اِخ ) نام موضعی است .
ابل . [ اُب ْ ب َ ] (ع ص ) ابل ابل ؛ شتران رهاشده که کسی به آنها دست نرساند و متعرض احوال آنها نبود.
ابل . [ اِ ب ُ ] (از لاتینی ،اِ) ۞ غلیون . اقطی صغیر.
ابل . [ اَ ب ُ ] (اِ) دوائی است که به شیرازی بل شیرین گویند و طراثیث و طرثوث همان است . (برهان ).
ابل . [ ](اِخ ) شهریست به سند از ناحیت بدهه ، آبادان و با نعمت سخت بسیار و اندر وی مسلمانانند. (حدودالعالم ).
ابل . [ ] (عبری ، اِ) اسمی است به معنی چمن که در تورات بر نام قریه ای چند درآمده ، چون ابل بیت معکه ، ابل شظیم ، ابل محوله ، ابل مصرایم...
ابل . [ اِ ب ِ / اِ ] (ع اِ) نامی است جمله اشتران را. (مهذب الاسماء). اشتران بیش از دو. (جمع بی مفرد یا اسم جنس باعتبار وضع نه استعمال ). ج ،...
ابل . [ اَ / اُ ] (ع ص ) تر یا خشک .