ابومنصور
نویسه گردانی:
ʼBWMNṢWR
ابومنصور. [ اَ م َ ] (اِخ ) بروی طوسی . محمدبن محمد. یکی از مشاهیر فقهای شافعیّة. او را در علم کلام یدی طولی بود و فصاحت و طلاقتی بکمال داشت . و567 هَ. ق . به بغداد شد و در نزدیکی مدرسه ٔ نظامیّه بمدرسه ٔ بهائیه بتدریس و در نظامیه بوعظ مشغول گشت . مولد او در 517 بطوس بوده است و در 567 وفات کرده است . اورا کتابی است در فقه بنام المقترح فی المصطلح و این کتاب میان فقها مشهور است و عده ٔ کثیری را بر آن شروح و تعلیقاتی است و آثار و مؤلفات دیگر نیز دارد.
واژه های همانند
۱۹۳ مورد، زمان جستجو: ۱.۳۸ ثانیه
ابومنصور. [ اَ م َ ](اِخ ) عبدالملک بن احمد. رجوع به عبدالملک ... شود.
ابومنصور. [ اَ م َ ] (اِخ ) عبدالملک بن محمدبن اسماعیل ثعالبی نیشابوری . رجوع به ثعالبی و رجوع به عبدالملک ... شود.
ابومنصور. [ اَ م َ ] (اِخ ) عتبی . محمدبن عبدالجبّار عتبی .عوفی در لباب الالباب جلد یک ، یکبار کنیت او را ابومنصور و بار دیگر ابوالنصر آورده . رجو...
ابومنصور. [ اَ م َ ] (اِخ ) العجلی . پیشوای صنف منصوریة یکی از فرق هشتگانه ٔ غلاة.رجوع به بیان الأدیان و مفاتیح العلوم خوارزمی شود.
ابومنصور. [ اَ م َ ] (اِخ ) عزالدوله بختیاربن معزالدوله ابوالحسین احمدبن بویه دیلمی . او در شصت وسه سالگی به سال 367 هَ . ق . در جنگ با پس...
ابومنصور. [ اَ م َ ] (اِخ ) عزیز باﷲ نزاربن المعزبن المنصوربن القائم بن المهدی العبیدی صاحب مصر. رجوع به عزیز باﷲ... شود.
ابومنصور. [ اَ م َ ] (اِخ ) علاّمه حلی . رجوع به حسن بن یوسف بن علی بن مطهر حلّی شود.
ابومنصور. [ اَ م َ ] (اِخ ) علی بن احمد اسدی طوسی . رجوع به اسدی ... شود.
ابومنصور. [ اَ م َ ] (اِخ ) علی بن حسن بن علی بن فضل . رجوع به صرّدرّ... شود.
ابومنصور. [ اَ م َ ] (اِخ ) علی بن موسی بن جعفر مشهور به ابن طاوس و بعضی کنیت او را ابوالقاسم یا ابوالحسن گفته اند. رجوع به ابن طاوس شود.