احراض
نویسه گردانی:
ʼḤRʼḌ
احراض . [ اِ ] (ع مص ) پدر فرزند ناخلف شدن . (منتهی الارب ). فرزند بد زادن . (تاج المصادر). || سخت بیمارکردن . (زوزنی ). بیمار افکندن . (منتهی الارب ): احرضه اﷲ. || نزار کردن عشق مردم را. (زوزنی ). || گداختن بدن را و نزدیک بمرگ کردن . || خداوندِ معده ٔ فاسد گردانیدن . (منتهی الارب ).
واژه های همانند
۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
احراض . [ اَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ حَرَض . مردم ضعیف که کارزار نتوانند کرد.
احراز. [ اِ ] (ع مص ) فراهم آوردن . جمع کردن . || در حِرز کردن . (تاج المصادر). جائی استوار کردن . || جای دادن . (منتهی الارب ). || بازداشت...
احراز. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ حِرز و حَرَز.
پی بردن، کشف کردن،بدست آوردن
اِحراز هُویّت. شناسائی، شناسائی شخصیت. مترادف های این واژه در زبان انگلیسی «authentication» و «identification» می باشند. رجوع شود به احراز و هویة.