اسحاق
نویسه گردانی:
ʼSḤAQ
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن یحیی . یکی از امرای بنی عباس . اجداد وی از مردم اطراف سمرقند و بجسارت و دلاوری گوی سبقت از همگنان ربوده بودند و او بعلما و دانشمندان علاقه و احترام خاص داشت و مدبر و عادل و رئوف بود و در عهد مأمون و پس از وی در زمان معتصم مدت مدیدی ولایت دمشق داشت و در قضیه ٔ اقرار و اعتراف اجباری بخلق قرآن مأموریت خود را مانند پیشینیان خویش بخشونت بموقع اجرا نمیگذاشت و بر مردم و علما سخت گیریهای ناروا روا نمیداشت و در باب طرد و تبعید علویان از خطه ٔ مصر آنگاه که والی آنجا بود باز شیوه ٔ مرضیه ٔ خود را از دست نداد و با رفق وملایمت آن مهم بانجام رسانید. (قاموس الاعلام ترکی ).
واژه های همانند
۴۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن معاذ بصری . او را سی ورقه شعر است . (ابن الندیم ).
اسحاق . [اِ ] (اِخ ) ابن منصور. جهشیاری ذکر او آورده است . (کتاب الوزراء و الکتاب چ مصر 1357 هَ . ق . ص 189).
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن منصور.ذکر او در عیون الاخبار چ مصر ج 2 ص 317 آمده است .
اسحاق . [ اِ ](اِخ ) ابن منصور عَرزَمی کوفی ، منسوب به «حبانة عرزم » در کوفه . شیخ طوسی در رجال خود وی را در عداد اصحاب صادق (ع ) شمرده است...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن منصور الکوسج . ذکر او در مناقب الامام احمدبن حنبل چ مصر ص 51 و المصاحف چ مصر ص 332 آمده است .
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن موسی بن عیسی عباسی . در کافی در باب وجوب اطاعت از أئمه (ع ) او را از اصحاب رضا (ع ) شمرده گوید: محمدبن مسلم از ...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن موسی الکاظم (ع ). مشهد وی بر ظاهر ساوه است . (نزهة القلوب ج 3 ص 63).
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن موسی بن جعفر. شیخ طوسی در رجال خود او را در عداد اصحاب رضا (ع ) شمرده است . (تنقیح المقال ج 1 ص 122).
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن موسی بن العازار الاسرائیلی . پدر وی در صناعت طب مقدم و حاذق بود و پدر و پسر در خدمت المعز لدین اﷲ بودند. (عیون الان...
اسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن موسی بن عبداﷲبن یزید الانصاری مکنی به ابوموسی . محدث است .