اجازه ویرایش برای هیچ گروهی وجود ندارد

اوستا

نویسه گردانی: ʼWSTA
اوستا. [ اَ وِ] (اِخ ) (بمعنی اساس ، بنیاد، متن اصلی ، پناه و یاوری ) در پهلوی اوستاک در متون تاریخی عربی بستاه ، البستاه ابستا، الابستا و الابستاق آمده است . کتاب مذهبی ایرانیان قدیم و زردشتیان و یکی از آثار قدیمی و شایدقدیم ترین اثر مکتوب مردم ایران است . تعیین زمان و قدمت آن بسته به تعیین زمان زردشت میباشد. این کتاب در قدیم ظاهراً بسیار بزرگ بوده است و در روایات اسلامی آمده است که بر روی دوازده هزار پوست گاو نوشته شده بوده است که اسکندر آنرا سوزاند. در زمان بلاش (اول ) اشکانی و سپس در دوره ٔ ساسانیان (در زمان اردشیر بابکان بوسیله ٔ تنسر و پسرش شاپور بوسیله ٔ آذربد مهر سپندان ) بجمعآوری و ترتیب و تدوین اوستا پرداختند. و گویند اوستای کنونی یک پنجم آن است . در زمان ساسانیان تفسیری بزبان پهلوی بر اوستا نوشتند که آنرا زند گویند و غالباً اوستا را با کلمه ٔ زند با هم می آورند وسپس شرحی بر زند نوشتند و آنرا پازند نامیدند که زبانش پاکتر و روان تر از زبان زند میباشد. یعنی هزوارش در آن وجود ندارد اوستا دارای 21 نسک و در پنج قسمت است . یسنا (دارای 72 فصل که 17 فصل آن گاتها را تشکیل می دهد)، ویسپرد، وندیداد، یشتها، خرده اوستا. قسمتهای مختلف اوستا در زمانهای مختلف و بوسیله ٔ اشخاص نوشته شده است و گویند فقط گاتها از خود زردشت است . اوستا مشتمل است بر نیایش اهورمزدا و امشاسپندان و ایزدان و موضوع های اخلاقی و دینی و داستانهای ملی و غیره . اوستا ظاهراً اول بار در قرن 18 م . بوسیله ٔ آنکتیل دوپرون بزبان فرانسوی ترجمه و در 1771م . در سه جلددر پاریس منتشر شد و سپس مستشرقین بزرگ و بخصوص آلمانها به این کتاب توجه خاص کردند و همه ٔ کتاب و یا قسمتی از آنرا ترجمه کردند مانند اشپیگل (ترجمه ٔ آلمانی ، سه جلد 1852-1863م . لایپزیک )، دو هارله (ترجمه ٔ فرانسوی 1881م . پاریس ) و دارمستتر (ترجمه ٔ فرانسوی سه جلد 1892-1893 پاریس ) فریتس ولف (ترجمه ٔ آلمانی 1910 استراسبورگ ) بارتولومه ، گلدنر و غیره . یشتها (در دو مجلد) و یسنا (در دو مجلد) و گاتها و وندیداد بفارسی ترجمه شده و در بمبئی و ایران بطبع رسیده است . (از دایرةالمعارف فارسی ). بگفته ٔ دین کرت در عهد هخامنشیان دو نسخه از اوستا در ایران بوده است که اسکندر یکی را در آتش سوزی استخر سوخته و نسخت دیگر را اسکندربا خود برده و آنچه راجع بطب و نجوم و فلسفه و جغرافیا و جز آن بوده بیونانی نقل داده و بخشهای دیگر ازمیان رفته است . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). اوستا در یک عصر و بیک زبان نوشته نشده . قسمتی که بزردشت منسوب است و قدیم ترین جزء اوستاست موسوم به گات ها میباشد و آن هفده سرود است . (یادداشت ایضاً). بر حسب روایات در سال سی امین سلطنت گشتاسب ، زردشت این کتاب را بر 12 هزار پوست گاو بخط زرین به گشتاسب عرضه میکند و او دین زردشت می پذیرد. اوستا دارای هشتادوسه هزار کلمه است و تفسیر پهلوی اوستا که در دوره ٔ ساسانیان شده است امروزه متجاوز از یکصدوچهل هزار کلمه است . در زمان شاهان ساسانی بگرد کردن پراکنده های اوستا پرداخته اند و تنها 348 فصل بدست آمده است از محفوظات موبدان و آنرا به بیست ویک نسک بخشیده اند و از اوستای ساسانی نیز امروز ظاهراً بیش از یک ربع آن در دست نیست .
واژه های قبلی و بعدی
واژه های همانند
۱۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۸۴ ثانیه
اوستا. (اِ) اوستاد. استاد : هرکه گیرد پیشه ٔ بی اوستاریشخندی شد بشهر و روستا. مولوی . || (اِخ )اوستا. کتاب دینی زردشت : علم معنی از کتاب اوست...
اوستا. [ اَ وِ ] (اِخ ) (زبان ...) رجوع به اوستائی شود.
اوستا نام کلی مجموعهٔ کهن‌ترین نوشتار و سروده‌های ایرانیان است، که در واقع دانشنامهٔ ایرانیان بوده و در روزگار باستان بیست و یک نسک (کتاب) داشته و در ...
اَوِستا (‎/əˈvɛstə/‎) مجموعه‌ای از کتاب‌های دینی در مَزدَیَسنا است که به زبان اوستایی نوشته شده‌است.[۱] این مجموعه، دارای بیست و یک بخش است اما امروزه...
خط اوستا. [ خ َطْ طِ اَ وِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) از خطوط قدیمه و کاملاً الفبائی است . (تاریخ ایران باستان ص 16). خطی است که با آن اوستا...
خرده اوستا. [ خ ُ دَ / دِ اَ وِ ] (اِخ ) نام قسمتی از اوستای حاضر است که در زمان شاپور دوم ساسانی نوشته شده برای نماز و ادعیه ٔ روزانه و ا...
نگاه کنید به واژه های اوستایی در همین لغتنامه
نگاه کنید به واژه های اوستایی در همین لغت نامه
نگاه کنید به واژه های اوستایی در همین لغتنامه
شاهنشاه زند و اوستا. [ هََ هَِ زَ دُ اَ وِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب باشد. (از برهان قاطع). یعنی آفتاب چه جمله گرمی از او مت...
« قبلی صفحه ۱ از ۲ ۲ بعدی »
نظرهای کاربران
نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست.
جواد مفرد کهلان
۱۳۹۳/۰۸/۱۲ Iran
0
0

نامهای زرتشت به صور زرتو-اَشتَ و زرتو-اَشترا در لغت اوستایی و سانسکریت به ترتیب به معنی پیامبر عهد کهن و دانای سرود دعاهای دینی کهن میدهند. لفظ اَشترا در کُردی نیز به معنی سرود کهن باقی مانده است.
سه هیئت نام اَوِستا به صور اَفد-ستا و اَوِپِستا (اَپستاک٬ از ریشه اَوَپَستی= نازل شدن) و اوپَسَتا در اوستایی و سانسکریت به ترتیب به معنی ستایش شگرف دینی و متن نازل شده و ستایش می باشند. خود اَوِستا به صورت اَوَس-ستا در سانس‍‍کریت و اوستایی به معنی ستایش نازل شده است.

جواد مفرد کهلان
۱۳۹۷/۰۵/۰۸
0
0

معنی نام اَوِستا در زبان لاتین: نظر به واژۀ ترکی ده ده قورقود (پدر آتش مقدس یا پدر تقدیس آتش) که نزد اوتیان اران (پرستندگان الهۀ اجاق خانوادگی اران)، شاخه جنوبی مردم آتش پرست خزر، رایج بوده است و نام کتاب اوستاگونۀ ایشان است، می توان حدس زد که نام اوستا
در زبان لاتین به صورت آوِ-اِستا یا آوِ-وِستا به معنی تقدیس الهۀ آتش گرفته میشده است.

جواد مفرد کهلان
۱۳۹۷/۰۵/۰۸
0
0

شکل ظاهری نام اوستا بیش از آنکه به اپستاک (پایه و بنیاد و متن اصلی) شبیه باشد به اَوِ-اِستای لاتین شبیه است. هومر هم از اَوِ- ِاستا به عنوان سرودهای مربوط الهه آتش یاد کرده است. کاتولیک ها بر قیاس با آن سرود دینی به نام اَوِ-ماریا ساخته اند.


برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.