جعفر
نویسه گردانی:
JʽFR
جعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ ) ابوالقاسم ... پسر ناصر کبیر فرمانروای طبرستان ... رجوع به جعفربن حسن ناصر کبیر ونیز رجوع به ابوالقاسم جعفر در همین لغت نامه شود.
واژه های همانند
۱۹۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
جعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ ) ابن علی بن عبداﷲبن شیخ از خاندان عیدروس (997 - 1064 هَ . ق .) فاضلی از مردم حضرموت بود که در تریم از نواحی حضرموت...
جعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ ) ابن علی طباطبائی حائری (1258 - 1321 هَ . ق .) فقیه امامی بود از اهل حائر که به نجف منتقل گردید و سپس به حائر بازگ...
جعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ ) ابن عمربن عبدالعزیز. رجوع به ابوعمرو جعفر شود.
جعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ )ابن عون بن عمروبن حریث . رجوع به ابوعون جعفر شود.
جعفر. [ ج َ ف َ ](اِخ ) ابن فضل بن جعفر از بنی حسن بن فرات ، مکنی به ابوالفضل و مشهور به ابن حنزابة و حنزابه نام مادر پدر اوست . (308 - 391 ه...
جعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ ) ابن فلاح کتامی مکنی به ابوعلی (متوفی 360 هَ . ق .) یکی از فرماندهان سپاهی معز عبیدی فرمانروای افریقا و مردی دلیر...
جعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ ) ابن قدامةبن زیاد کاتب مکنی به ابوالقاسم . خطیب از او نام میبرد و او را یکی از بزرگان و دانشمندان فن کتابت میشمارد ...
جعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ ) ابن قریعبن عوف از تمیم ، از عدنان جد یکی از خاندانهای عرب جاهلی بود و به وی لقب أنف الناقه داده بودند و فرزندانش...
جعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ ) ابن کلاب . پدرقبیله ای است از بنی عامر که آنان را جعافره گویند.
جعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ ) ابن کیسان . مکنی به ابومعروف تابعی است .