جلودار
نویسه گردانی:
JLWDʼR
جلودار. [ ج ِ ل َ ] (نف مرکب ) نوکری که عنان اسب و غیره را گرفته مقدم آن میرود. || کسی که چندین اسب و قاطر بارکش دارد و بکرایه میدهد و چاروادارها زیر دست دارد. (فرهنگ نظام ). رجوع به جلو شود.
واژه های همانند
۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
جلودار /je(o)lo[w]dār/ معنی نوکری که سواره یا پیاده جلو اسب ارباب خود حرکت کند؛ پیشرو. فرهنگ فارسی عمید. /////////////////////////////////////////////...
جلودار /je(o)lo[w]dār/ (اسم، صفت) [ترکی. فارسی] نوکری که سواره یا پیاده جلو اسب ارباب خود حرکت کند؛ پیشرو. فرهنگ فارسی عمید //////////////////////////...
باغ جلودار. [ غ ِ ج ُ ] (اِخ ) از آثار دوره ٔ صفوی در شهر اصفهان است .