جلودار

جلودار /je(o)lo[w]dār/ معنی نوکری که سواره یا پیاده جلو اسب ارباب خود حرکت کند؛ پیشرو. فرهنگ فارسی عمید. ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// جلودار شان بود مینوی نام که از نوجوانی همی خواست کام /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// افسر الملوک عاملی //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// مترادف و متضاد ۱. مهاردار ۲. پیشقراول، طلایه دیکشنری انگلیسی ترکی عربی advance man, avant-garde, precursor, prelude, vanguard