جلودار
نویسه گردانی:
JLWDʼR
جلودار /je(o)lo[w]dār/ (اسم، صفت) [ترکی. فارسی] نوکری که سواره یا پیاده جلو اسب ارباب خود حرکت کند؛ پیشرو. فرهنگ فارسی عمید ////////////////////////////////////////////////////////// تا شد آن شوخ جلودار با من دلخسته یار از سمند سرکشم رفته عنان اختیار //////////////////////////////////////////////////////// سیدای نسفی
واژه های همانند
۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
جلودار. [ ج ِ ل َ ] (نف مرکب ) نوکری که عنان اسب و غیره را گرفته مقدم آن میرود. || کسی که چندین اسب و قاطر بارکش دارد و بکرایه میدهد ...
جلودار /je(o)lo[w]dār/ معنی نوکری که سواره یا پیاده جلو اسب ارباب خود حرکت کند؛ پیشرو. فرهنگ فارسی عمید. /////////////////////////////////////////////...
باغ جلودار. [ غ ِ ج ُ ] (اِخ ) از آثار دوره ٔ صفوی در شهر اصفهان است .