حسین
نویسه گردانی:
ḤSYN
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن طاهربن زَیلَه . اصفهانی متولد به اصفهان و مکنی به ابومنصور معروف به ابن زیله . دانشمند ریاضی و طبیعی و موسیقی دان ، شاگرد ابن سینا است و طبیعیات شفا را مختصر کرده و حی بن یقظان را شرح نموده و او راست : «الکافی » در موسیقی . (معجم المؤلفین ) (تاریخ الحکمای قفطی ص 99) (تتمه ٔ صوان الحکمه ص 92) (شهرزوری ص 62) (کشف الظنون ) (اعلام زرکلی ج 2 ص 278) (بروکلمان ج 1 ص 458) (تاریخ علوم عقلی ). رجوع به ابن زیله شود.
واژه های همانند
۱,۴۸۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۶۴ ثانیه
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی جعفی . مکنی به ابوعبداﷲ تابعی و از روات حدیث است . (عیون الاخبار ج 2 ص 278) (صفة الصفوة ج 3 ص 104).
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی حصنی . رجوع به حسین بن علی بن عبدالرحمان شود.
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی حصنی ملقب به تقی الدین . او راست : التعریف فی نظم التصریف که به سال 946 هَ . ق . نگاشته است . (کشف الظنو...
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی خلال . محدث اصفهانی است . (ذکر اخبار اصفهان ج 1 ص 279).
حسین . [ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی رجبی . رجوع به ابوعلی شود.
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی صیمری . رجوع به حسین صیمری شود.
حسین . [ ح ُ س َ] (اِخ ) ابن علی فارسی . او راست : «اخبارالملاحدة».
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی منجم . رجوع به حسین قبانی شود.
حسین . [ ح ُس َ ] (اِخ ) ابن علی نمری . رجوع به حسین نمری شود.
حسین . [ ح ُس َ ] (اِخ ) ابن علی یمنی . رجوع به حسین یمنی شود.