خوش
نویسه گردانی:
ḴWŠ
خوش . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (اِخ ) قریتی است به اسفراین . (از معجم البلدان ) (یادداشت مؤلّف ).
واژه های همانند
۵۲۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۵ ثانیه
خوش سیر. [ خوَش ْ / خُش ْ ی َ ] (ص مرکب ) خوب سیرت . || نیکوکار. پارسا.
خوش شکل . [ خوَش ْ / خُش ْ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) خوش قواره . خوش ریخت . خوب شکل . نکوروی .
خوش شنو. [ خوَش ْ / خُش ْ ش ِ ن َ /نُو ] (نف مرکب ) آنکه هرچه گویند فراشنود. اُذُن .
خوش شیر. [ خوَش ْ / خُش ْ] (ص مرکب ) گاو یا چارپایی که شیر دهد و در دوشیدن آزار نرساند. خلاف بدشیر. || طفلی که خوب شیر خورد و برای شیر خورد...
خوش صوت . [ خوَش ْ / خُش ْ ص َ / صُو ] (ص مرکب ) خوش آواز. خوش نغمه . خوش صدا. خوش آهنگ .
خوش جنس . [ خوَش ْ / خُش ْ ج ِ ] (ص مرکب ) خوش ذات . خوش باطن . مقابل بدجنس . مقابل بدذات . || از نژاد خوب . گهری . پاک گهر.
خوش جوش . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (ص مرکب ) سماور یا دیگی که زود بجوش آید. || کنایه از خوش ترکیب . || کنایه از شخصی که زود با دیگران دوست شود...
خوش خال . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (ص مرکب ) که خال نیکو دارد. || معشوق . نگار. شاهد. (ناظم الاطباء).
خوش خبر. [ خوَش ْ / خُش ْ خ َ ب َ ] (ص مرکب ) نویددهنده . مژده دهنده . (ناظم الاطباء). مژده ور. (یادداشت مؤلف ) : نکته ٔ روح فزا از دهن دوست بگو...
خوش خلق . [ خوَش ْ / خُش ْ خ ُ ] (ص مرکب ) متواضع. باحوصله . (ناظم الاطباء). نیک خوی . ساویز. (یادداشت مؤلف ).