رس

رس . [ رُ ] (اِ) رُسْت . نوعی خاک که از آمیختن آن با آب ماده ای چسبنده و محکم حاصل شود که آنرا به اشکال و رنگهای مختلف درآورند. نوعی خاک که در کوره پزی ها جهت ساختن ظروف سفالین به کار رود و آن دارای آهک و اکسید آهن است . (فرهنگ فارسی معین ). گِل سرخ . گِلی مایل بسرخی و بسیار چسبنده و گیرنده و بعلت چسبندگی از آن در بنایی و طاق زدن استفاده بسیار میکنند. شاید مخفف رُسْت باشد. رجوع به رُسْت شود.
- رس کسی را بالا آوردن ؛ او را اذیت و آزار کردن .
|| (ص ) صلب و سخت و محکم . هر چیز بسته شده و مضبوط ومحکم . (ناظم الاطباء). محکم و سخت . (از انجمن آرا) (آنندراج ) (فرهنگ جهانگیری ) (از شعوری ج 2 ص 23).