سنده . [ س َ / س ِ دَ / دِ ] (اِ) ۞ فضله و غائط گنده ٔ آدمی . (برهان ). سرگین آدمی که سطبر و گنده و سخت باشد. (غیاث ) (از آنندراج ). فضله . سگ...
سنده ها. [ ] (اِ) به هندی طباشیر است . (فهرست مخزن الادویه ).
صندح . [ ص َ دَ ] (ع اِ) سنگ پهناور. (منتهی الارب ).