طنو
نویسه گردانی:
ṬNW
طنو. [ طُن ْوْ ] (ع اِمص ) نافرمانی . (منتهی الارب ).
واژه های همانند
۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
طنو. [ طَن ْوْ ] (ع اِ) گستردنی . (منتهی الارب ).
تنو. [ ت َ ] (اِ) قوت و توانایی را گویند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). همان توان مذکور. (شرفنامه ٔ منیری ). ظاهراً از ترکیب تنومند این م...
تنوء. [ ت ُ ] (ع مص ) به جائی مقیم شدن . (تاج المصادر بیهقی ). مقیم شدن در شهر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ...
تن و توش . [ ت َ ن ُ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) بدن و توانایی و قوت . (آنندراج ) : چون ستوران بهار نیکو بخوردند و به تن و توش خویش بازرسیدند و ش...