عبدا
نویسه گردانی:
ʽBDʼ
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عمربن عبداﷲبن احمد ملقب به بامخرمة. مفتی یمن و علامه ٔ عصر خود بود. به حضرموت و زبید و الشحر و عدن و تعز و حرمین تدریس کرد و به سال 943 هَ . ق . قضاوت الشحر را یافت سپس استعفا کرد و به عدن رفت . تولد او به سال 907 هَ . ق . بود و در 971 هَ . ق . به عدن درگذشت . او راست : المصباح فی شرح العدة و السلاح . الدرة الزهیه فی شرح الرحییة. حقیقة التوحید فی الرد علی طائفة ابن عربی . الفتاوی . تألیفی در معرفت اوقات و سمت قبله و معرفت ساعات . رساله ای در علم حساب . تألیفی در علم مساحت . تکمیل و تذییل برطبقات اسنوی . رسالة فی العمل بالربع المجیب . رسالة فی ظل الاستواء، الجداول المحققة المحررة فی علم الهیئة. و او راست : ارجوزه ها و شعر. (از الاعلام زرکلی ).
واژه های همانند
۳۰۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۶ ثانیه
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عبدالواحد احمدبن محمدبن عبدالرحمان بن معاویةبن حدیج . یکی از والیان اسکندریه است که در فتنه ٔ اندلسیان و...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عبد عمروبن صیفی بن نعمان معروف به ابن حنظلة. از مردم اوس و از اعلام تابعین است . هنوزمتولد نشده بود که ...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عبیداﷲ، مکنی به ابوالسری و ملقب به ابن الدمینه . از بنی عامربن تیم اﷲ از خثعم است و دمینه مادر او است ...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ )ابن عبیداﷲبن ابی ملیکةبن التیمی المکی . قاضی و از رجال حدیث و ثقه است و از جانب زبیر قضاوت طائف یافت .وی ب...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ](اِخ ) ابن عثمان بن جبلة الازدی العتکی ... حافظ حدیث و ثقه بود. از جانب عبداﷲبن طاهر قضاوت جوزخان بدو داده شد و او ن...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عجلان بن عبدالاجب بن عامر النهدی . شاعر جاهلی است . شعر وی عذوبت خاصی دارد و در حدود سال 50 قبل از هجرت ...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عروة الهروی . از حفاظ حدیث است . او راست : کتاب الاقضیة.وی به سال 311 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی )...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عزبن نصراﷲ انصاری الوزان ملقب به موفق الدین . فاضل بود و در طب معرفتی داشت . مقصوره ٔ ابن درید را تخمیس...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عزیزبن الکنانی . تابعی است و مقامی رفیع داردو در زمره ٔ توابین است . عبداﷲ از مردم کوفه بود و در جنگهای ک...
عبدا. [ ع َ دُل ْلاه ] (اِخ ) ابن عکیم . رجوع به ابومعبد عبداﷲ شود.