عرة
نویسه گردانی:
ʽR
عرة. [ ع َرْ رَ ] (ع مص ) رسانیدن کسی را مکروهی . (از منتهی الارب ). عَرّ. رجوع به عر شود.
واژه های همانند
۴۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
ارح . [ اَ حِن ْ ] (ع اِ) اَرحی . ج ِ رَحی .
ارح . [ اَ رَح ح ] (ع ص ) مرد فراخ کف پا که همه بزمین رسد. (منتهی الارب ). کسی که پای وی هموار بر زمین نشیند. (تاج المصادربیهقی ). پهن پای ....
اره . [ اِ رَ ] (ع اِ) آتش یا آتشدان یا برافروختگی آتش یا شدت آن . (منتهی الارب ). آتشکده . || گوشت خشک . (منتهی الارب ). گوشت خشک کرده شده...
اره . [ اَ رَ / رِ / اَرْ رَ / رِ ] (اِ) ابزاری درودگران را از آهن بشکل تیغه ای بلند و باریک که دسته ای چوبین دارد و یک لبه ٔ آن دندانه دار ...
اره بر. [ اَرْ رَ / رِ ب ُ ] (اِ مرکب ) قسمی کتیرا که مفتول نیست .
اره کش . [ اَرْ رَ / رِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب )که چیزها به اره قطع کند. مباشر ارّه . (آنندراج ).
اره گر. [ اَرْ رَ / رِ گ َ ] (ص مرکب ) که ارّه سازد. صانع ارّه . (آنندراج ) : زند ارّه گر چون دم از کار خویش ز سین سیادت نهد ارّه پیش .ملاطغرا...
اره کشی . [ اَرْ رَ / رِ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل ارّه کشیدن .
اره غان . [ اَرْ رَ ] (اِخ ) رجوع به ارجان و ارگان شود.
اره جان . [ اَرْ رَ ] (اِخ ) شهری است که مابین آن شهر و شیراز شصت فرسنگ راه است و آنرا عوام اره غان خوانند با غین نقطه دار. (برهان ). رجوع...