علهان

علهان . [ ع َ ] (ع ص ) صفت از مصدر عَلَه در تمام معانی . (از متن اللغة). اسب که در لگام شادمانی نماید. (منتهی الارب ). اسب که در لجام نشاط وجست وخیز کند. (از تاج العروس ) (متن اللغة). اسب که در لجام شادمانی و تندی کند. (از اقرب الموارد). || مرد گرسنه . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از تاج العروس ) (اقرب الموارد). مرد بسیار گرسنه . (از تاج العروس از صحاح ). مرد ناشکیبا و زاری کننده و گرسنه . (از متن اللغة). || مرد ناشکیبا و زاری کننده . (از لسان العرب ) (از تاج العروس ). || مردی که نفسش او را به بدی یا بهر چیز دیگر وادار کند. (از لسان العرب ) (از تاج العروس ) (اقرب الموارد). رجوع به عَلِه شود. ج ، عِلاه ، عُلاهی ̍ ۞ . (منتهی الارب ) (تاج العروس ). || (اِ) شترمرغ نر. (منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (تاج العروس ) (اقرب الموارد) (متن اللغة). ظلیم .