غلة
نویسه گردانی:
ḠL
غلة. [ غ ُل ْ ل َ ] (ع مص ) تشنه شدن . سخت تشنه شدن . حرارت در اندرون کسی بودن . (اقرب الموارد). || (اِمص ) تشنگی . سوزش و سختی آن . سوزش شکم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). عطش یا سختی آن یا حرارت آن . ج ، غُلَل . (از اقرب الموارد). تشنگی به افراط. (برهان قاطع). تشنگی سخت . (فرهنگ جهانگیری ). || (اِ) شاماکچه که زیر زره پوشند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شعاری که زیر لباس پوشند. شعار تحت الثوب .(اقرب الموارد). || خرقة تشد علی رأس الابریق ؛ پارچه ای که بر سر ابریق بندند. (اقرب الموارد). || در فرهنگ جهانگیری به معنی آفتابه و در برهان قاطع به معنی لوله ٔ آفتابه نیز آمده است و این شاید بر اساس معنی قبلی (پارچه ٔ سر آفتابه ) باشدکه از قبیل اطلاق جزء بر کل است . || آنچه در آن پنهان شوند. ما تواریت فیه . (اقرب الموارد).
واژه های همانند
۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
قله . [ ق َ ل َه ْ ] (ع مص ) چرکین اندام و زرد شدن آن و داغ داغ شدن پوست از بسیاری ادرفن ۞ . || سیاه شدن اندام یا برکنده شدن پوست ا...
قله . [ ق ُ ل َ ] (اِ) نوعی از انگور. || اسبی که رنگش به زردی مایل باشد. (برهان ).
قله . [ ق ُل ْ ل َ ] (اِ) نوعی از رنگهای اسب . (آنندراج ) (بهار عجم ) : کمیت قله نژاد آنکه داغ جم داردسبک درآر بمیدان و گرم گردانش . خواجه س...
قلح . [ ق َ ل َ ] (ع مص ) زرد شدن دندان . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ): قلحت الاسنان قلحاً، و قلح الرجل ؛ کان بأسنانه قلح . این فعل لازم ...
قلح . [ ق َ ] (ع ص ) خر سالخورده . (منتهی الارب ). حمار مُسن . (اقرب الموارد).
قلح . [ ق ِ ](ع ص ) جامه ٔ چرکین . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
قلح . [ ق َ ل ِ ] (ع ص ) مرد زرددندان . (اقرب الموارد).
غله کش .[ غ َل ْ ل َ / ل ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) حمل کننده ٔ غله از جایی به جایی . کشنده ٔ غله : مَیّار؛ غله کش از جایی به جایی . (منتهی الارب...
غله کشی . [ غ َل ْ ل َ / ل ِ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) حمل غله . عمل غله کش . کشیدن غله از جایی به جایی .
غله زار. [ غ َل ْ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گاوگان بخش دهخوارقان (آذرشهر) شهرستان تبریزکه در 3هزارگزی باختر دهخوارقان و 3هزارگزی شوسه ...