گرزه . [ گ ُ زَ
/ زِ ] (اِ) گرز که عربان عمود گویند. (برهان )
: چو من گرزه ٔ سرگرای آورم
سرانتان همه زیر پای آورم .
فردوسی .
خنجر بیست منی گرزه ٔ پنجاه منی
کس جز او کار نبسته ست مگر رستم زر.
فرخی .
ارزنی باشد به پیش حمله اش ارژنگ دیو
پشه ای باشد به پیش گرزه اش پور پشنگ .
منوچهری .
هم اکنون بدین گرزه ٔ صدمنی
برآرمش از آن چرم آهرمنی .
اسدی .
برو حمله ای برد چون شیر مست
یکی گرزه ٔ شیرپیکر بدست .
نظامی .
لگد کوبه ٔ گرزه ٔ هفت جوش
برآورده از گاوگردون خروش .
نظامی .