نامی

نامی . (اِخ ) احمدبن محمد دارمی مصیصی ، مکنی به ابوالعباس و مشتهر به نامی . از شاعران و ادبای عرب و مداح سیف الدوله است . او را با متنبی معارضاتی بوده . اوراست : دیوان شعر، الامالی ، القوافی . وی بسال 370 یا 371 یا 399 هَ . ق . در حلب درگذشت . از اشعار اوست :
رأیت فی الرأس شعرة بقیت
سوداء تهوی العیون رؤیتها
فقلت للبیض اذ تروعها
باﷲ الارحمة غربتها
فقل لبث السوداء فی وطن
تکون فیها البیضاء ضرتها.
(از ریحانة الادب ج 4 ص 161). و رجوع به قاموس الاعلام ص 735 و یتیمة الدهر ج 1 ص 164 و اعیال الشیعه ج 10 ص 410 و آداب اللغة العربیه ج 2 ص 256 و تاریخ ابن خلکان ج 1 ص 40 شود.