نعیت
نویسه گردانی:
NʽYT
نعیت . [ ن َ ] (اِخ ) ابن عمروبن مرة الیشکری ، از شعرای قرن اول هجری قمری است و تا سال 79 هَ . ق . در حیات بوده است . (از الاعلام زرکلی ج 9 ص 13). رجوع به المؤتلف و المختلف آمدی ص 57 و التاج ج 1 ص 592 شود.
واژه های همانند
۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۵ ثانیه
نعیت . [ ن َ ] (ع ص )اسب نیکو پیشی گیرنده . (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (ناظم الاطباء). اسب عتیق سباق که زبانها او را نعت ومدح کنند. (از ...
1- رویاننده؛ 2- روینده؛ 3- تازه از هر چیز که بروید و کوچک باشد؛ 4- (اَعلام) نام جایی و دهی در بصره.
نائط. [ ءِ ] (ع ص ) نعت است از نوط. (اقرب الموارد). || (اِ) رگی است در پشت مازه . آن رگ که دل بدو آویخته بود از وتین .رگ پشت که زیر د...