هجر
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        HJR
    
							
    
								
        هجر. [ هََ ج َ ] (اِخ ) نام  شهرهایی  است  که  مرکز آن  صفاست  و بین  آن  و یمامة ده  روزراه  و فاصله ٔ آن  از بصره  پانزده  روز راه  با شتر است . (از معجم  البلدان ). با الف  و لام ، موضع دیگری  است  که  در روزگار پیغمبر گشوده  شد و گفته  شده  است  که  در سال  8 یا 10 هجرت  بر دست  علأبن  الحضرمی  فتح  گردید. (معجم  البلدان ). در حضرموت  دو قصبه  بدین  اسم  موجود بوده . (از قاموس  الاعلام  ترکی ). نام  یک  حصه  از روستای  مازن . (منتهی  الارب ) (قاموس ). دژی  است  از مخلاق  مازن . (معجم  البلدان ). صاحب  تاج  العروس  در شرح  کلمه ٔ «حصة» گوید: در تمام  نسخ  قاموس  «حصة» است  ولی  صحیح  آن  چنانکه در معجم  البلدان  آمده  «حصنة» میباشد. ابن الحائک  گوید: هجر قریه ٔ صمد و جازان  است . (از معجم  البلدان ).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۱۷۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        حجر غالاقطیطس . [ ح َ ج َ رِ طِ ] (ترکیب  اضافی ، اِ مرکب ) حجر لبنی . رجوع  به  حجر اللبنی  شود  ۞ .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حجر آکل المرار. [ ح ِ رِ ک ِ لُل ْ م ِ ] (اِخ ) ابن  عمروبن  معاویةبن  ثوربن  مرثع. گویند آنگاه  که  در نجد آشفتگی  و هرج  و مرج  پیدا آمد مردم  آنجا ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حجر آسمان جونی . [ ح َ ج َ رِ ] (ترکیب  وصفی ، اِ مرکب ) نوعی  سنگ  برنگ  آسمانی . (نزهة القلوب  حمداﷲ مستوفی ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        قاضی  ابن  حجر. [ اِ ن ُ ح َ ج َ ] (اِخ ) احمدبن علی بن  حجر عسقلانی . رجوع  به  ابن  حجر ابوالفضل  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حجر یجذب الصوف . [ ح َ ج َ رُن ْ ی َ ذِ بُص ْ ص  ] (ع  اِ مرکب ) دمشقی  گوید: ارسطو آرد، سنگی  گرد است  سبزرنگ  با رگه های زرد از جزائر چین  آرند. سبک...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حجر یجذب القطن . [ ح َ ج َ رُن ْ ی َ ذِ بُل ْ ق ُ ] (ع  اِ مرکب ) دمشقی  گوید: ارسطو گفت ، سنگی  است  که  در سواحل  دریا از نمک زار متکون  شود، سفیدرن...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حجر یجذب الماء. [ ح َ ج َ رُن ْ ی َ ذِ بُل ْ ] (ع  اِ مرکب ) دمشقی  گوید: ارسطو گفته است ، سنگی  است  سفید که  آنرا شب  بر ناف  بیمار استسقائی  بندند ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حجر یختلس الشعر. [ ح َ ج َ رُن ْ ی َ ت َ ل ِ سُش ْ ش َ ] (ع  اِ مرکب ) دمشقی  گوید: ارسطوگفته  است : اگر انسان  نیک  در آن  بنگرد گمان  برد که  موی  د...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حجر زنجفر مخلوق . [ ح َ ج َ رِ زَ ج َ رِ م َ ] (ترکیب  اضافی ، اِ مرکب ) حجرالرمل . حجرالزیبق .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حجر لوقوا غرافس . [ ح َ ج َ رِ ق َ غ َ ف ُ] (ترکیب  اضافی ، اِ مرکب ) صاحب تحفه  گوید: سنگی  است  که  گازران  بدان  رخت  شویند. سائیده ٔ او مجفف  بی ل...