روحانی
نویسه گردانی:
RWḤANY
روحانی (= آخوند) این واژه عربی است و پارسی آن، واژه ی پهلوی آسرون ãsrun می باشد
واژه های همانند
۱۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
روحانی . [ نی ی ] (ع ص نسبی ) ۞ منسوب به روح یعنی آنچه از مقوله ٔ روح و جان باشد، جایی که میگویند این چیز روحانی است بضم و فتح هر دو...
روحانی . [ رَ نی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به روح که بمعنی نسیم و آسایش و تازگی باشد، یعنی از مقوله ٔ آسایش و نسیم است در لطافت و پاکیزگی ...
روحانی . (اِخ ) شاعری باستانی است و از او شواهدی در لغت نامه ٔ اسدی آمده ، از جمله ٔ آنها این بیت است :عزیز و قیصر و فغفور را بمان که ورت نه ...
روحانی . [ رَ ] (اِخ ) علی بن محمدبن سلامة روحانی مقری رحبی ، مکنی به ابوالحسن . از اصحاب حدیث بود. رجوع به علی بن محمد و معجم البلدان ذیل...
جسم روحانی . [ ج ِ م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) قصد از این دو لفظ که در اول قرنتیان (15: 44) وارد شده جسمی است که بعد از قیامت از شهوات ح...
عشق روحانی . [ ع ِ ق ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) عشقی که هدف آن لذت روحی باشد. عشق معنوی . مقابل عشق جسمانی . (فرهنگ فارسی معین ).
علی روحانی . [ ع َ ی ِ رُ ] (اِخ ) ابن محمدبن سلامه ٔ روحانی مقری رحبی ، مکنّی به ابوالحسن . وی از قرائت و شناختن وجوه آن توانایی داشت و...
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
طبیب روحانی . [ طَ ب ِ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) شیخ ِ عارف بدین گونه طب را گویند که بر تربیت و تکمیل روح توانا باشد. (از تعریفات جرجانی ).
عالم روحانی . [ ل َ م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) عالم اشباح برزخی . (شرح حکمة الاشراق ص 243).