چنگ
نویسه گردانی:
CNG
چنگ /čang/ (اسم) ۱. پنجۀ انسان؛ پنج انگشت دست انسان. ۲. پنجه و چنگال درندگان و پرندگان. ۳. [قدیمی] دست. ۴. [قدیمی] قلاب؛ چنگک. ⟨ چنگ زدن: (مصدر متعدی، مصدر لازم) ۱. به چیزی چنگ انداختن؛ دست انداختن به چیزی. ۲. [قدیمی، مجاز] متوسل شدن. ⟨ چنگِ مریم: (زیست‌شناسی) [قدیمی] = گل۱ ⟨ گل نگون‌سار: ◻︎ برست از چنگ مریم شاه عالم / چنانک آبستنان از «چنگ مریم» (نظامی۲: ۲۳۶). فرهنگ فارسی عمید.
واژه های همانند
۶۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
بادام چنگ . [ م ِ چ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) این لغت در فرهنگ بهار عجم و آنندراج آمده بدون ذکر معنی و در فرهنگهای دیگر نیافته ایم : پس...
چنگ داشتن . [ چ َ ت َ ] (مص مرکب ) چنگال داشتن . دارای چنگ بودن . کنایه است از نیرو داشتن : چنگ باز هوا ندارد کبک دل شیر عرین ندارد رنگ . م...
چنگ درزدن . [ چ َ دَ زَ دَ ] (مص مرکب ) پنجه درافکندن به . درآویختن به چیزی . دست بردن بچیزی . امساک . امتساک . استمساک . تمسیک . (منتهی الارب...
چنگ ربعوش . [ چ َ گ ِ رُ وَ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) همان چنگ مشهور است که مینوازند و از این جهت ربع وش گفته اند که شباهتی به ربع دایره ٔ ...
چنگ ساخته . [ چ َ گ ِ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ساخته چنگ . چنگ کوک شده و آماده برای نواختن . بین شعرا معروف و مشهور است : به پردل...
چنگ و چلاغ . [ چ َ گ ُ چ ُ ] (ترکیب عطفی ، ص مرکب ) خمیده و لنگ و افلیج . کوژپشت و لنگ .
چنگ نوازنده . [ چ َ ن َ زَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) ساززن . چنگزن : چنگ نوازان به هوا سر کشیدچنگ نوازنده نوا برکشید. امیرخسرو (از آنندراج ).رجوع به ...
چنگ نواختن . [ چ َ ن َ ت َ ] (مص مرکب ) چنگ زدن و نواختن چنگ : رودکی چنگ برگرفت و نواخت باده انداز کو سرود انداخت .رودکی .
چنگ یازیدن . [ چ َ دَ ] (مص مرکب ) آهنگ کردن . دست یازیدن . قصد کردن : فرامرز چون سرخه را یافت چنگ بیازید چونان که یازد پلنگ . فردوسی .چو نت...
چنگ آب دادن . [ چ َ دَ ](مص مرکب ) چنگ تیز کردن . چنگ قوی کردن : زمانه بزهر آب داده ست چنگ بدرد دل شیر و چرم پلنگ .فردوسی .