طالع

طالع /tāle'/ معنی ۱. [مجاز] بخت؛ اقبال؛ سرنوشت. ۲. جزئی از منطقةالبروج در افق شرقی که قدما معتقد به نحوست یا سعادت آن در زمان مورد نظر خود بوده‌اند. ۳. [قدیمی] تفٲلی که از طلوع ستاره بزنند راجع به سعد یا نحس. ۴. (صفت) [قدیمی] طلوع‌کننده. ⟨ طالع میمون: [قدیمی، مجاز] طالع مبارک؛ طالع خجسته؛ طالع فرخنده؛ بخت فرخنده؛ طالع سعد؛ طالع مسعود؛ طالع همایون. فرهنگ فارسی عمید مترادف و متضاد ۱. اختر، اقبال، بخت، دولت، شانس، فال، هور ≠ ادبار ۲. نصیب، قسمت، سرنوشت ۳. برآینده، ≠ افولکننده، آفل، طلوع کننده، شارق برابر فارسی بخت /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف گر بکشم زهی طرب ور بکشد زهی شرف ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// حافظ ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// دیکشنری انگلیسی ترکی عربی ascending, fortune, hazard, horoscope, omen, renascent, rising, star