خنجه
نویسه گردانی:
ḴNJH
خنجه. [ خ َ / خ ُ ج َ / ج ِ ] (اِ) آوازی که هنگام مجامعت بخصوص نزدیک به انزال از بینی آدمی برمی آید و خنج خنج نیز گویند. (ناظم الاطباء) (آنندراج). گر خنچه کند (عذرا) بر بامچه لم بس تیز دهد خازنه اش از ره کس طر. عسجدی.
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
خنجه . [ خ َ / خ ُ ج َ / ج ِ ] (اِ) آوازی که هنگام مجامعت بخصوص نزدیک به انزال از بینی آدمی برمی آید و خنج خنج نیز گویند. (ناظم الاطباء) (...
خنجه . [ خ َ ج َ / ج ِ ] (اِ) تمر هندی . (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به تمر هندی شود : کفش صندول و مهبل ... زنش هردو گوژند و هر دو ناهموارهیچ کس...