محبی
نویسه گردانی:
MḤBY
محبی . [ م ُ ح ِب ب ] (اِخ ) تخلص شعری سلطان سلیمان بن سلطان سلیم عثمانی . او راست دیوانی به ترکی که احمدبن عبداﷲ نوری فراهم کرده است . رجوع به مجمعالخواص ص 14 و معجم المطبوعات ج 2 ستون 1620 و آتشکده ٔ آذر ص 298 شود.
واژه های همانند
۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
محبی . [ م ُ ح ِب ْ بی ] (اِخ ) (1061 - 1145 هَ . ق .) محمد امین بن فضل اﷲبن محب اﷲبن محمد محبی حموی الاصل دمشقی ، مورخ محقق و ادیب . او راست ...
محبی . [ م ُ ح ِب ب ] (اِخ ) مولانا محبی بروجردی ، مردی فقیر و خوش طبع است و این مطلع از اوست :به طبیب من که گوید مرض نهانیم راکه به عرض ...
فهیمه محبی (زاده ۱۳۰۹ - درگذشت: ۴ بهمن ۱۳۸۸ تهران) همسر رضا محبی از موسسان هوانیروز پیش از انقلاب ایران بود. وی از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۸۸ مدیر دانشنامهٔ تشی...
فهیمه محبی (زاده ۱۳۰۹ - درگذشت: ۴ بهمن ۱۳۸۸ تهران) همسر رضا محبی از موسسان هوانیروز پیش از انقلاب ایران بود. وی از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۸۸ مدیر دانشنامهٔ تشی...