ارب
نویسه گردانی:
ʼRB
ارب . [ اَ ] (ع مص ) محکم کردن گره . || بر «اِرب »، یعنی عضوی از اعضای کسی زدن . (از منتهی الارب ) (ازاقرب الموارد). || (اِ) مابین انگشت سبابه و وسطی . (از منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد).
واژه های همانند
۱۱۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۷۴ ثانیه
کتاب ((نهایه الارب فى معرفه إنساب العرب)) در علم تبارشناسى در معرفى نسب عرب، اثر ارزشمند احمد بن عبدالله قلقشندى (756ق / 1355م ـ 821 ق / 1418م) است. ا...
این واژه در پارسی باستان آرابیا، در سنسکریت آرَبَه ãraba (کسی که کارش دردسر درست کردن است) و در پهلوی ارب arab (پدر جنگ) خوانده می شده؛ پس نگارش درست ...
عرب . [ ع ِ ] (ع اِ) گیاه بهمی خشک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
عرب . [ ع َ رَ ] (ع مص ) شادمان گردیدن . || آماسیدن و ریمناک گردیدن . || باقی ماندن نشان زخم بعد به شدن . (از اقرب الموارد) (منتهی الار...
عرب . [ ع َ رَ ] (ع اِمص ) شادمانی . (آنندراج ). عَرب . (منتهی الارب ). || فساد معده . || (ص ، اِ) آب صافی بسیار. (منتهی الارب ).
عرب . [ ع ُ ] (اِخ ) عَرَب . مردم تازی شهرباش ، یا عام است خلاف عجم ، یؤنث . (منتهی الارب ). رجوع به عَرَب و عربستان شود.
عرب . [ ع َ رَ ] (اِخ ) دسته ای از مردم خلاف عجم ، و مراداز عجم هر کسی است که غیر عرب باشد از فرس و ترک و فرنگ و جز آنها و لفظ عرب مؤنث ...
عرب . [ ع َ رَ ] (ع اِ) آب بسیار صافی .(از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از قطر المحیط).
عرب . [ ع َ رَ ] (اِخ ) میرزا صالح بن سیدحسن موسوی حائری تهرانی مشهور به عرب و داماد. فقیه و از سوی علماء امامیه ٔ اوائل قرن چهارده بود. به...