امرء
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ʼMRʼ
    
							
    
								
        امرء. [ اَ رَ / اِ رِ / اُ رُ ] (ع  اِ) مرد. (از اقرب  الموارد) (منتهی  الارب ) (ناظم  الاطباء). اعراب  در این  کلمه  هم  در همزه  (حرف  اول ) و هم  در حرف  آخر هر دو وارد می شود چنانکه  گویند: رایت  اَمرَءَ و مررت  بِاِمرِء و هذا اُمرُء. (ناظم  الاطباء). و نیز جایز است  فتح  و ضم  و اعراب  راء در هر حال  چنانکه : هذا اُمرَء و نیز هذا اُمرُء و رأیت  اُمرُوءً و مروت  باُمرء و نیز مررت  باُمرِی ٔ. (از اقرب  الموارد). مؤنث  آن  امراءة است . رجوع  به  امراءة شود.
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۵۳۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۰ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) عشیره ای  است  از آل  عمر از آل کثیر یکی  از قبائل  حضرموت . (از معجم  قبائل  العرب ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) بطنی  است  از خفاجةبن  عمربن  عُقیل بن  کعب بن  ربیعةبن  عامربن  صعصعةبن  معاویةبن  بکربن  هوازن بن  منصوربن  عکرمةبن  خصفةبن  قی...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) یکی  از قبایل  عشیرالکبیرة است . (از معجم  قبائل  العرب ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) (متوفی  به  سال  7 هَ . ق .) ابن  الاکوع  یا عامربن  سنان  الاکوع بن  عبداﷲبن  بشیر الاسلمی . از شعرای  عرب  بود و او راصحبتی  بو...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) مکنی  به  ابوعبیدةبن  جراح  صحابی  است  که  نامش  عامربن  عبیداﷲبن  الجراح  است  منسوب  بجد. (منتهی  الارب ). رجوع  به  ابوعبید ج...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  ثعلبة. بطنی  است  از کنانة از عدنانیة و آنان  بنوعامربن  ثعلبةبن حارث بن  مالک بن  کنانةبن  خُزیمة معدبن  عدنان  بودند. (از ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر.[ م ِ ] (اِخ ) ابن  حارثةبن  الغطریف  الازدی ... ملقب  به ماء السماء بوده . از یمن  مهاجرت  کرد و در بادیة الشام  سکونت  گزید و پسران  او را بنوم...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  حفص  ابوالیقظان  ملقب  به  سحیم . عالم  به  انساب  بود. او راست : اخبار تمیم  و کتاب  النسب  الکبیر. وی  به  سال  190 هَ . ق...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  حنیفةبن  لجیم  از بنی بکربن  وائل  از عدنان . جد جاهلی  است . (از الاعلام  زرکلی ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  داود از بنی طاهر. امیرعدن  و از بقایای  بنی طاهر بود که  در یمن  فرمانروایی  داشتند و به  سال  945 هَ . ق .بدست  سلیمان  پاش...