امرء
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ʼMRʼ
    
							
    
								
        امرء. [ اَ رَ / اِ رِ / اُ رُ ] (ع  اِ) مرد. (از اقرب  الموارد) (منتهی  الارب ) (ناظم  الاطباء). اعراب  در این  کلمه  هم  در همزه  (حرف  اول ) و هم  در حرف  آخر هر دو وارد می شود چنانکه  گویند: رایت  اَمرَءَ و مررت  بِاِمرِء و هذا اُمرُء. (ناظم  الاطباء). و نیز جایز است  فتح  و ضم  و اعراب  راء در هر حال  چنانکه : هذا اُمرَء و نیز هذا اُمرُء و رأیت  اُمرُوءً و مروت  باُمرء و نیز مررت  باُمرِی ٔ. (از اقرب  الموارد). مؤنث  آن  امراءة است . رجوع  به  امراءة شود.
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۵۳۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۱ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  عبداﷲبن  شراحیل  الشعبی  الحمیری . مولد و منشاء آن  کوفه  و از یاران  و ندمای  عبدالملک بن  مروان  و از رجال  حدیث  و ثقات  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  عبداﷲبن  عبداﷲ ملقب  به  ابوعبیدة جراح . رجوع  به  ابوعبیده ٔ جراح  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  عبدری  یا عامربن  عمروبن  وهب  القرشی  العبدری  یکی  از رجال  شریف  و بزرگوار و ادیب  اندلس  بوده  و مقبره ٔ عامر را به  قرط...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  عبدالوهاب . رجوع  به  ظافرصلاح الدین  عامر الظافر در این  لغت نامه  و الاعلام  زرکلی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  عبدی  مناة بطنی  است . از کنانةبن  خزیمه  از عدنانیه  که  به  نام  بنوعامربن  عبدمناةبن  کنانةبن  خزیمةبن  مدرکةبن  الیاس  خ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  عُذرةبن  زید از بنی کلب  از قحطانیه  جد جاهلی  است . (از الاعلام  زرکلی ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ )ابن  علی بن  محمد الحسینی  الزیدی . امیر یمانی  از فضلاءو شجعان  و ساکن  شبام  یمن  بود با پسر برادر خود قاسم بن  محمد قیام  کرد و...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  عَمارةبن  خزیم  الناعم بن  عمروبن  الحارث  الغطفانی  المری ، مکنی  به  ابوالهیذام . رئیس  مضریه  در شام  و یکی  از سواران  ع...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  عوف بن  بکر از بنی عذرة از کلب  از قحطان  و جدجاهلی  است  و فرزندان  وی  را بنو المزمم  گویند. (از الاعلام  زرکلی  چ  1). و ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  عوف بن  کعب ، از کنانة از عدنان  جد جاهلی  است . (از الاعلام  زرکلی ).