حافز
نویسه گردانی:
ḤAFZ
حافز. [ ف ِ ] (ع اِ) جائی که دوتا میشود کنج دهان بجانب روی . (منتهی الارب ). || اول کار. (مهذب الاسماء). || حالت اصلی . || خلقت اولی .
واژه های همانند
۱۵۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۳ ثانیه
حافظ طحاوی . [ ف ِ ظِ طَ ] (اِخ ) او راست : شرح بر کتاب الاَّثار تألیف محمدبن حسن . رجوع به طحاوی محمدبن حسن شود.
حافظ شربتی . [ ف ِ ظِ ش َ ب َ ] (اِخ ) از مردم متعین خراسان است . او در خوش طبعی فرید زمان و یگانه ٔ دوران بود. بسیار متواضع و مؤدب و نیکومشرب...
حافظ شربتی . [ ف ِ ظِ ش َ ب َ ] (اِخ ) پدر شیخ کمال تربتی شاعر معاصر میر ابوسعید است . میر علی شیر نوائی گوید: شیخ کمال به مکه شد و از مکه با...
حافظ شغانی . [ ف ِ ظِ ش َ ] (اِخ ) رجوع به حافظ چغانی شود.
حافظ شیرازی . [ ف ِ ظِ ] (اِخ ) خواجه شمس الدین محمد. جامع دیوان حافظ که عموماً او را محمد گلندام میدانند ۞ بر دیوان حافظ مقدمه ای نوشته و ب...
حافظ واسطی . [ ف ِ ظِ س ِ ] (اِخ ) مؤلف عیون الانباء (ج 1 ص 304) از وی نقل کرده . رجوع به محمدبن سعیدبن یحیی واسطی شود.
حافظ منذری . [ ف ِ ظِ م ُ ذَ ] (اِخ ) رجوع به عبدالعظیم منذری شود.
حافظ مغربی . [ ف ِ ظِم َ رِ ] (اِخ ) احمدبن محمد. رجوع به تلمسانی شود.
حافظ مقدسی . [ ف ِظِ م ُ ق َدْ دَ ] (اِخ ) عبداﷲ. رجوع به مقدسی شود.
حافظ کاظمی . [ ف ِ ظِ ظِ] (اِخ ) رجوع به محمدبن شمس الدین قاری کاظمی شود.