حافز
نویسه گردانی:
ḤAFZ
حافز. [ ف ِ ] (ع اِ) جائی که دوتا میشود کنج دهان بجانب روی . (منتهی الارب ). || اول کار. (مهذب الاسماء). || حالت اصلی . || خلقت اولی .
واژه های همانند
۱۵۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۱ ثانیه
حافظ سلفی . [ ف ِ ظِ س َل َ ] (اِخ ) رجوع به احمدبن محمدبن احمد سلفی شود.
حافظ رومی . [ ف ِ ظِ ] (اِخ ) رجوع به حافظ عجم رومی شود.
حافظ نسفی . [ ف ِظِ ن َ س َ ] (اِخ ) رجوع به عبداﷲبن احمد نسفی شود.
حافظ نسوی . [ ف ِ ظِ ن َ س َ ] (اِخ ) ابوالعباس ،حسن بن سفیان بن عامر شیبانی نسوی . صاحب «المسند نسوی » در حدیث . محدث خراسان ، و پیشوای فقه و ...
حافظ هاشم . [ ف ِ ش ِ ] (اِخ ) قزوینی . یکی از مطربان و اهل نغمه ٔ عهدشاه عباس اول صفوی . (تاریخ ادبیات ایران ج 4 ص 88).
حافظ یاری . [ ف ِ ] (اِخ ) مردی بغایت خوش طبع و خوش صحبت و شیرین کلام بوده و بیشتر اوقات تلاوت قرآن میکرد و علم قرائت را خوب میدانست و ازج...
حافظ کلبی . [ ف ِ ظِ ک َ ] (اِخ ) هشام . رجوع به کلبی شود.
حافظ کوفی . [ ف ِ ظِ ] (اِخ ) ابومنصوربن المقیم سلمی . رجوع به ابومنصور حافظ غیاث شود.
حافظ کبیر. [ ف ِ ظِ ک َ ] (اِخ ) احمدبن محمدبن برقانی خوارزمی . رجوع به احمدبن محمد برقانی شود.
حافظ کبیر. [ ف ِ ظِ ک َ ] (اِخ ) احمدبن محمد طحاوی . رجوع به طحاوی ... شود.