حافز
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ḤAFZ
    
							
    
								
        حافز. [ ف ِ ] (ع  اِ) جائی  که  دوتا میشود کنج  دهان  بجانب  روی . (منتهی  الارب ).  ||  اول  کار. (مهذب  الاسماء). ||  حالت  اصلی .  ||  خلقت  اولی .
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۱۵۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ مدینی . [ ف ِ ظِ م َ ] (اِخ ) محمد. رجوع  به  مدینی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ مزجاجی . [ ف ِ ؟ ] (اِخ ) احمدبن  علی . رجوع  به  مزجاجی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ جعابی . [ ف ِ ظِ ج َع ْ عا ] (اِخ ) ابوحیان  حافظبن  الجعابی . مردی  صادق  است  و از تابعین  روایت  کند. (معجم الادباء چ  مارگلیوث  ج  5 ص  395).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ جلاجل . [ ف ِ ج َ ج ِ ] (اِخ ) باخرزی . یکی  ازجمله ٔ مطربان  و نغمه سرایان  عهد شاه عباس . (ترجمه ٔ تاریخ  ادبیات  ایران  تألیف  براون  ج  4 ص ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ چغانی . [ ف ِ ظِ چ َ ] (اِخ ) رجوع  به  چغانی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ اوبهی . [ ف ِ ظِ اَ ب َ ] (اِخ ) حافظ سلطان  علی  اوبهی ، از مردم  متعین  خراسان . مردی  پاکیزه روزگار و صحبت دیده  و خوش طبع است ، و خطوط را نیک...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ ایوبی . [ ف ِ اَی ْ یو ] (اِخ ) (ملک ...) ارسلان شاه بن  ملک  عادل  سیف الدین  ابوبکربن  نجم الدین  ایوب بن  شادی بن  ایوب . از خانواده ٔ سلاطین ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ باخرزی . [ ف ِ ظِ خ َ ] (اِخ ) رجوع  به  حافظ جلاجل  باخرزی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ بخاری . [ ف ِ ظِ ب ُ ] (اِخ ) رجوع  به  محمدبن  محمود (پدر خواجه  محمد پارسا) شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ بخاری . [ ف ِ ظِ ب ُ ] (اِخ ) او راست : شرح  عقودالعقائد امام  سدیدالدین  محمدبن  ابی بکر المعروف  به  امام زاده  البخاری ، و این  شرح  در مجلدی ...