حافز
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ḤAFZ
    
							
    
								
        حافز. [ ف ِ ] (ع  اِ) جائی  که  دوتا میشود کنج  دهان  بجانب  روی . (منتهی  الارب ).  ||  اول  کار. (مهذب  الاسماء). ||  حالت  اصلی .  ||  خلقت  اولی .
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۱۵۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ بغدادی . [ ف ِ ظِ ب َ ] (اِخ ) علی بن  انجب بن  عثمان ، معروف  به  ابن  ساعی   ۞ . مورخ  بغدادی . متوفی  بسال  674 هَ . ق . (حبیب السیرج  3 جزء 1...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ بغدادی . [ ف ِ ظِ ب َ ] (اِخ ) رجوع  به  علی بن  عمر... شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ بلقینی . [ ف ِ ظِ ب ُ ] (اِخ ) رجوع  به  عبداﷲبن  احمد بلقینی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ اندرشی . [ ف ِ ظِ ؟ ] (اِخ ) او راست : مختصرالتهذیب .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خواجه  حافظ. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ف ِ ] (اِخ ) خواجه  شمس الدین  حافظ شیرازی  غزل سرای  معروف  قرن  8 هَ . ق . ایران . رجوع  به  حافظ شود.- امثال  :آن...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ صابونی . [ ف ِ ظِ ] (اِخ ) صادقی  کتابدار در مجمعالخواص  آرد: از قزوین  است . چنین  پیر باصفا کم  پیدا میشود، بااینکه  سن ّ بسیار داشت  بسیار شکف...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ کاشانی . [ ف ِ ظِ ] (اِخ ) ملا عبدالصمدبن  کمال ، مشهور به  قاری  و حافظ کاشی . او راست : تجوید تطویل  به  فارسی  و انیس التوابین  در اخلاق ، کتا...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ مستغفری . [ ف ِ م ُ ت َ ف ِ ] (اِخ ) جعفر. رجوع  به  مستغفری  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ دارقطنی . [ف ِ ظِ رِ ق ُ ] (اِخ ) رجوع  به  دارقطنی  بغدادی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ دهستانی . [ ف ِ ظِ دِ هَِ ] (اِخ ) رجوع  به  حافظ رواسی  شود.