 
        
            خوش 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ḴWŠ 
    
							
    
								
        خوش . [ خ َ ] (ع  اِ) تهیگاه . خاصره  خواه  از انسان  باشد و یا غیر انسان . (منتهی  الارب ) (از تاج  العروس ).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۵۲۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۷۷ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        خوش ره . [ خوَش ْ/ خُش ْ رَه ْ ] (ص  مرکب ) خوش راه . (یادداشت  مؤلف ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        می خوش . [ م َ / م ِخوَش ْ / خُش ْ ] (ص  مرکب ) ترش  و شیرین . مُزّ. مُزَّه .ملس . به  مزه ٔ شرابی  که  کمی  ترش  باشد. نه  ترش  و نه  شیرین . ترش  مط...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        نه خوش . [ ن َ خوَش ْ / خُش ْ ] (اِ مرکب ) تاک  دشتی . کرمةالبیضاء. (رشیدی ) (جهانگیری ) (برهان  قاطع) (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سیاه  دا...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        شب خوش . [ ش َ خوَش ْ / خُش ْ ] (صوت  مرکب ، اِ مرکب )کلمه ای  باشد که  در وقت  وداع  کردن  گویند خصوصاً در شب . (از برهان ). کنایه  از وداع  باشد در ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش قد. [ خوَش ْ / خُش ْ ق َدد / ق َ] (ص  مرکب ) خوش قامت . خوش بالا. رشیق . متناسب القامه .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش لب . [ خوَش ْ / خُش ْ ل َ ] (ص  مرکب )آنکه  لب  خوش ترکیب  و شکرین  و زیبا دارد : دلم  مهربان  گشت  بر مهربانی کشی  دلکشی  خوش لبی  خوش زبانی .فرخ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش گهر. [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ هََ ] (ص  مرکب ) خوش گوهر. خوش ذات . خوش طبیعت .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش لحن . [ خوَش ْ / خُش ْ ل َ ] (ص  مرکب ) خوش آهنگ . آنکه  آوازش  مطبوع  و دلپسند باشد. (ناظم  الاطباء) : سوزنی  در باغ  مدح  میر عالم  زین  دین بلب...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش لقا. [ خوَش ْ / خُش ْ ل ِ ] (ص  مرکب ) خوش صورت . خوبروی . خوشگل . نیکودیدار : فرخی  هندی  غلامی  از قهستانی بخواست سی  غلام  ترک  دادش  خوش لقا و...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش کمر. [ خوَش ْ / خُش ْ ک َ م َ ] (ص  مرکب ) کمرباریک . آنکه  کمر نکو دارد.