زن
نویسه گردانی:
ZN
زن . [زُ ] (اِ) گیاهی است که آن را دو سر گویند و در میان زراعت گندم و جو روید. (برهان ). قسمی غله که دوسر نیز گویند. (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ بعد شود.
واژه های همانند
۲۶۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
پینکی زن . [ ن َ زَ ] (نف مرکب ) چرت زن : ریزد ز دهانش آب حیوان گردد هرگاه پینکی زن .باقر کاشی (در تعریف مرغابی . از آنندراج ).
پیاله زن . [ ل َ / ل ِزَ ] (نف مرکب ) آنکه پیاله زند. باده نوش . میخوار.
بریشم زن . [ ب َ ش َزَ ] (نف مرکب ) بریشم زننده . ابریشم زن . سازنده . چنگ زن . نوازنده . مطرب . نوازنده ٔ ذوات الاوتار : شده از غیرتش بریشم تن زَه...
بشنجه زن . [ ب ِ ش َ / ش ِ ج َ / ج ِ زَ ] (نف مرکب ) پشنجه زن . آنکه بشنجه بکار برد. مِرطَم . مِرَّشَه جولاهکی . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به بشن...
جلاجل زن . [ ج َ ج ِ زَ ] (نف مرکب ) آنکه عربانه و دایره و دف زند. (آنندراج ).
جاروب زن . [ زَ ] (نف مرکب ) آنکه کارش جاروب زدن است . جاروب کش . جاروب کننده .
چغانه زن . [ چ َن َ / ن ِ زَ ] (نف مرکب ) چغانه زننده . خنیاگر و مطرب .آن کس که در زدن و نواختن چغانه مهارت و استادی دارد. عازِف . (منتهی ال...
چوگان زن . [ چ َ / چُو زَ ] (نف مرکب ) چوگان زننده . با آلت چوگان ضربه واردکننده . آنکه با چوگان بازی کند. که چوگان زند. زننده ٔ چوگان : گر آ...
زبانه زن . [ زَ ن َ / ن ِ زَ ] (نف مرکب ) شعله کش . مشتعل . زبانه کش : و آتش خشم بهرامشاه و مؤیدالدین بر قاعده زبانه زن . (بدایع الازمان ).
روسپی زن . [ زَ ] (ص مرکب ) مردی که زن او روسپی باشد : کس نداند روسپی زن کیست آن وآنکه داند نبودش بر خود گمان . مولوی .کس چه داند که روسپ...