شغب
نویسه گردانی:
ŠḠB
شغب . [ ش َ / ش َ غ َ ] (ع مص ) برانگیختن فتنه و شر را بر قومی . (ناظم الاطباء). تهییج شر. (یادداشت مؤلف ) (از اقرب الموارد). برانگیختن فتنه و تباهی و خصومت و نزاع . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گویند: شغیهم و شغب علیهم و شغب بهم ؛ یعنی شر را بر ایشان تهییج کرد. (منتهی الارب ).شر انگیختن . (مقدمه ٔ میر سیدشریف جرجانی ص 3). شور انگیختن . (دهار) (مجمل اللغة). || سرزنش کردن . || بد گفتن . (مقدمه ٔ لغت جرجانی ص 3).
واژه های همانند
۱۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
شغب . [ ش َ /ش َ غ َ ] (ع اِمص ) تباهی . || فتنه . (ناظم الاطباء). || گستاخی . (ناظم الاطباء). || تهییج مردم به فتنه و شر، چنانکه سپاهیا...
شغب . [ ش َ ] (ع مص ) انحراف ورزیدن از راه و میل کردن از آن . (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). میل وانحراف ورزیدن از راه . (منتهی الارب ) ...
شغب . [ ش َ / ش َ غ ِ ] (ع ص ) فتنه انگیز. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).
شغب . [ ش ِ غ َب ب ] (ع ص ) شغب [ ش َ / ش َ غ ِ ]. شَغّاب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به شغاب شود.
شغب . [ ش َ غ َ ] (ع اِمص ، اِ) غوغا و شور و آواز بلند و هنگامه و نعره و فریاد. (ناظم الاطباء). غوغا. تقریباً عین معنی شور را دارد. (یادداشت مو...
شغب . [ ش َ ] (اِخ ) نام آبخوری میان بصره و شام . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).
شَغَب : برانگیختن فتنه ، فتنه انگیزی ، شور و غوغا ، فتنه و آشوب (فرهنگ غمید)
شغب ناک . [ ش َ غ َ ] (ص مرکب ) صاحب آوازه . (آنندراج ). خروشان . نالان . فریادکنان . (یادداشت مؤلف ). غرش کنان . با شور و غوغا : تا روی به جنبش...
شور و شغب . [ رُ ش َ غ َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) فتنه و غوغا و هیجان : الضجاج ، المضاجّة؛ با یکدیگر شور و شغب کردن . (تاج المصادر بیهقی ). ضوضاء...
شقب . [ ش َ / ش ِ] (ع اِ) مغاک میان دو کوه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || شکاف کوه . (منتهی الارب ) (ناظم ...