 
        
            صم 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ṢM 
    
							
    
								
        صم . [ ص َم م  ] (ع  مص ) کر شدن  و نشنیدن . (منتهی  الارب ).  ||  وقولهم  صمت  حصاة بدم ؛ یعنی  کثرت  خون  بحدی  است  که  اگر سنگریزه  را اندازی  شنیده  نشود آنرا آوازی  چرا که  بر زمین  نمی افتد. و قول  امروءالقیس  صمی  ابنةالجبل  از این  معنی  است  و مراد از ابنةالجبل  آواز کوه  است  یا سنگ  بزرگ  یا داهیه  و بلا.  ||  هلاک  گردیدن  و مردن . ||  سربند بستن  شیشه  را. (منتهی  الارب ). سر شیشه  استوار کردن . (مصادر زوزنی ) (تاج  المصادر بیهقی ).  ||  زدن  کسی  را به  سنگ . (منتهی  الارب ).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۴۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        سم الحمار. [ س َم ْ مُل ْ ح ِ ] (ع  اِ مرکب ) خرزهره . (منتهی  الارب ) (از آنندراج ). رجوع  به  سم  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        سم الخیاط. [ س َم ْ مُل ْ ] (ع  اِ مرکب ) سوراخ  سوزن . رجوع  به  سم  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        کلاته  ثم . [ ک َ ت ِ ث ُ ] (اِخ ) دهی  است  از دهستان  پائین  رخ  بخش  کدکن  شهرستان  تربت  حیدریه . محلی دشت  و معتدل  است . (از فرهنگ  جغرافیایی  ا...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        رویینه سم . [ ن َ / ن ِ س ُ ] (ص  مرکب ) رویین سم . قوی سم . اسب  ومرکبی  که  دارای  پای  و سم  نیرومند باشد : برانگیخت  پس  رخش  رویینه سم برآمد خروش...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        پیکانه سم . [ پ َ / پ ِ ن َ / ن ِ س ُ ] (ص  مرکب ) آنچه  سمش  به  اندام  پیکان  باشد. آنکه  سمش  چون  پیکان  بوداز سختی . یا آنکه  چنان  پیکان  بهر چی...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        افکنده سم . [ اَ ک َ دَ / دِ س ُ ] (ص  مرکب ) کنایه  از عجز و زاری  بسیار باشد. (برهان ) (هفت  قلزم ). عاجزگشته . زارگشته . (ناظم  الاطباء) : رخش  بهر...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        افگنده سم . [ اَ گ َ دَ / دِ س ُ ] (ص  مرکب ) عاجز و از حرکت  بازمانده . (غیاث  اللغات ). افکنده سم . رجوع  به  این  کلمه  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        سم  افکندن . [ س ُاَ ک َ دَ ] (مص  مرکب ) کنایه  از لنگ  شدن . (برهان ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        گرگ  سیمین سم . [ گ ُ گ ِس ُ ] (ترکیب  وصفی ، اِ مرکب ) کنایه  از مردم  غالب  و قوی  و پرزور و زیادتی کننده  باشد. (برهان ) (انجمن  آرا).  ||  کنایه  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        الجار ثم  الدار. [ اَ رُ ث ُم ْ مَدْ دا ] (ع  جمله ٔ اسمیه ) (مثل ) نخست  همسایه  را بشناس  سپس  خانه  بخر. نظیرالرفیق  ثم  الطریق . رجوع  به  مجمع ال...