کد. [ ک َدد ] (ع مص ) رنجانیدن کسی را. (منتهی الارب ). رنجانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). || خواستن از کسی کد کاری را. (منتهی الارب ). خواهش کردن از کسی کوشش در کاری را. (ناظم الاطباء). || کشیدن چیزی را جامد باشد یا سائل . (منتهی الارب ). کشیدن چیزی و کندن به دست خود خواه جامد باشد آن چیز یا روان . (از ناظم الاطباء). || اشارت کردن با انگشت . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || رنج و ستهیدن در خواهانی چیزی . الحاح کردن در طلب و خواهانی چیزی . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || شدت و سختی در کار. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). اشتداد در عمل . (از اقرب الموارد). || در تعب ومشقت انداختن کسی را. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || در رنج و تعب و سختی در کار واقع شدن . (از ناظم الاطباء)
: تا مدد گیرد ازوهر صورتی
از کمال و از جمال و قدرتی
باز بی صورت چو پنهان کرد رو
آمدند از بهر کد در رنگ و بو.
مولوی .
|| شانه کردن سر را. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || کوفتن زمین را به پای خود پس کوبیده شدن . (از ناظم الاطباء).