 
        
            گر
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        GR
    
							
    
								
        گر. [ گ َ ] (اِخ ) کوهی  است  در جنوب  شرقی  بوشهر و کوه  نمک . (جغرافیای  طبیعی  کیهان  ص 55).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۲۳۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۶ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        پرپین گر. [ پ َ گ َ ] (ص ) پرپین چی . رجوع  به  پرپین  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        آفرین گر. [ف َ گ َ ] (ص  مرکب ) آفرین خوان . آفرین گوی  : نهاد آن  روی  خون آلود بر خاک اَبَر شاه  آفرینگر، با دل  پاک . (ویس  و رامین ).جوان  و پیر س...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        افسون گر. [ اَ گ َ ] (ص  مرکب ) کسی  که  افسون  خواند. آنکه  شغلش  افسون  کردن  است . ساحر. جادو. فسونگر. (فرهنگ  فارسی  معین ).  || مارگیر.  ||  محیل...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        افشره گر. [ اَ ش ُ رَ / رِ گ َ] (ص  مرکب ) عصار. (ضیاء). روغن گیر و عصار را گویند.(هفت  قلزم ). آنکه  شربت  افشره  میگیرد. کسی  که  شیره  وعصاره ٔ میو...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ناموس گر. [ گ َ ] (ص  مرکب ) دعوی دار. اهل  ادعا. مدعی  : عیب خرند این  دو سه  ناموس گربی هنر و بر هنر افسوس گر.نظامی .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        مقلوب گر. [ م َ گ َ ] (ص  مرکب ) وارونه کار. (فرهنگ  نوادر لغات  کلیات  شمس  چ  فروزانفر) : در صورت  مات  برد می بخشدمقلوب گری  چو او که  را دیدی .مول...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        منادی گر. [ م ُ دا گ َ / م ُ گ َ ] (ص  مرکب ) جارزننده . جارچی . آنکه  خبری را به  بانگ  بلند به  آگاهی  عموم  برساند : بگشتی  منادی گری  در سپاه که  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        نظاره گر. [ ن َظْ ظا رَ / رِ گ َ ] (ص  مرکب ) تماشاچی . تماشاگر : نظاره گرروح  ندیده ست  به  دیده چون  چهره ٔ زیباش  به  صحرای  صور بر. سنائی . ||  دی...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        نعلچه گر. [ ن َ چ َ / چ ِ گ َ ] (ص  مرکب ) نعلچی گر. آنکه  پاشنه های  کفش  را میخ  می زند. (ناظم  الاطباء). رجوع  به  نعلچی  و نعلچی گر شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        نعلچی گر. [ ن َ گ َ ] (ص  مرکب ) نعلبند. (یادداشت  مؤلف ). ||  نعلچی . نعلچه گر. رجوع  به  نعلچی  شود.