گر
نویسه گردانی:
GR
گر. [ گ َ ] (اِخ ) کوهی است در جنوب شرقی بوشهر و کوه نمک . (جغرافیای طبیعی کیهان ص 55).
واژه های همانند
۲۳۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
پیرایه گر. [ را ی َ / ی ِ گ َ ] (ص مرکب ) پیراینده . آنکه بپیراید. آنکه پیرایه کند : پیرایه گر پرندپوشان سرمایه ده شکرفروشان . نظامی .متحلی . پیر...
دریافت گر. [ دَرْ گ َ ] (ص مرکب ) بیننده . ناظر. (ناظم الاطباء).
دریوزه گر. [ دَرْ زَ / زِ گ َ ] (ص مرکب ) آنکه کارش دریوزه باشد. گدا. سائل . (یادداشت مرحوم دهخدا).
ریسمان گر. [ گ َ ] (ص مرکب ) غزال . ریسمان باف . (یادداشت مؤلف ). رجوع به ریسمان باف شود.
زررشته گر. [ زَ رِ ت َ / ت ِ گ َ ] (ص مرکب ) گلابتون ساز و زرکش .
زرنشان گر.[ زَ ن ِ گ َ ] (ص مرکب ) صانع زرنشان . (از آنندراج ). آنکه شمشیر و جز آن را با زر منقش سازد : به جانم مگو زرنشان گرچه کردمرا زرنشان ...
ریچاله گر. [ ل َ / ل ِ گ َ ] (ص مرکب ) آب بند. آنکه شیر فروشد و پنیر و خامه و سرشیر و کشک از شیر سازد. (یادداشت مؤلف ).
خطکاسه گر. [ خ َطْ طِ س ِ گ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خط ششم از هفت خط جام جم . (از ناظم الاطباء).
الن شله گر. [ اُ ل ِ شْل ِ / ش ِ ل ِ گ ِ ] (اِخ ) ۞ ادام گتلب . نویسنده ٔ دانمارکی . به سال 1779م . در کپنهاگ متولد شد و به سال 1850م . درگذشت ...
اسطرلاب گر. [ اُ طُ گ َ] (ص مرکب ) آنکه اسطرلاب سازد : کجا اسطرلابگر عاجز شود از جهت تنگ شدنشان . (التفهیم بیرونی ).