طفره

طفره /tafre/ معنی ۱. خیز برداشتن؛ جَستن. ۲. = ⟨ طفره رفتن ⟨ طفره رفتن: (مصدر لازم) کوتاهی کردن؛ تٲخیر؛ تعلل کردن در کاری؛ سر دواندن. ⟨ طفره زدن: (مصدر لازم) = ⟨ طفره رفتن فرهنگ فارسی عمید. //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// مهل نام را، خویشکاری ز دست که بی‌خویشکاری شود نام پست دو گیتی است با مردم خویشکار به مینو خوش و در جهان شادخوار نام خویش را، خویشکاری خویش به‌مهل‌. (‌یعنی به مناسبت نام و مقام از کار و کوشش طفره مزن‌)‌. ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۱۰۷ ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// مترادف و متضاد ۱. اهمال، تاخیر، تعلل، سستی، گریز، مسامحه ۲. برجستن، پریدن، جستن ۳. پرش، جست فعل بن گذشته: طفره رفت بن حال: طفره رو دیکشنری انگلیسی ترکی عربی dodge, elusion, evasion, evasiveness, parry, procrastination, runaround, stall