رس

رس . [ رَس س ] (ع مص ) بند کردن و بازداشتن کسی را. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || اصلاح کردن میان قوم . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). صلاح کردن در میان مردم . (برهان ). اصلاح کردن میان مردم باشد. (فرهنگ جهانگیری ). صلاح کردن . (از لغت محلی شوشتر). میان دوتن صلح افکندن . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ) (از مصادر اللغه ٔ زوزنی ). || افساد کردن میان قومی . (از اضداد). (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (ازمنتهی الارب ) (آنندراج ). فساد کردن در میان قوم باشدو اینجا به طریق اضداد است . (از برهان ) (از فرهنگ جانگیری ). فساد کردن . (لغت محلی شوشتر). تباه کردن میان دو تن . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ). || چاه کندن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (تاج المصادربیهقی ) (آنندراج ) (مصادر اللغه ٔ زوزنی ) (از اقرب الموارد). || در زیر خاک پنهان کردن چیزی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || در گور کردن مرده را. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). دفن کردن مرده را. (یادداشت مؤلف ). || دانستن امور قوم و خبر آنها را.(ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || به تمام معانی رَزّ. (از اقرب الموارد). رجوع به رَزّ شود. || دم فروبردن ملخ بر زمین تا خایه نهد. || دیدن کسی را. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || گذشتن اندیشه به دل . گویند: فلان یرس الحدیث فی نفسه ؛ ای تحدث به نفسه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). وا خویشتن اندیشه کردن . (از دهار) (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر اللغه ٔ زوزنی ). گذشتن اندیشه به دل . (آنندراج ). || به هم رسیدن حرارت . (از برهان ).