عبدا
نویسه گردانی:
ʽBDʼ
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن معاویةبن عبداﷲبن جعفربن ابی طالب . از رؤسای طالبیان و شعراء آنان بود. به سال 177 هَ . ق . در کوفه خروج کردو از اطاعت بنی مروان سر باز زد و مردم را به بیعت با خود خواند. مردم کوفه با او بیعت کردند سپس مردم مدائن نیز بیعت خود را اعلام داشتند. عبداﷲبن عمر والی کوفه با وی نبرد کرد. اصحاب عبداﷲ پراکنده شدند. و او به مدائن رفت و جمعی از مردم کوفه بدو پیوستند. عبداﷲ بیاری آنان بر حلوان و جبال و همدان و ری و اصفهان تسلط یافت و خراج فارس و توابع آن را بدو فرستادند. عبداﷲ در اصطخر اقامت کرد و ابن هبیره امیر عراق لشکریانی به جنگ او فرستاد عبداﷲ نخست مقاومت کرد سپس شکست خورد و به شیراز گریخت و از آنجا به هرات شدعامل هرات او را بگرفت و به امر ابومسلم خراسانی به سال 129 هَ . ق . به قتل رساند. (از الاعلام زرکلی ).
واژه های همانند
۳۰۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۷ ثانیه
قاضی عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) یقینی . رجوع به قاضی یقینی شود.
کلاته عبدا. [ ک َ ت ِ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) دهی است از دهستان القورات بخش حومه ٔ شهرستان بیرجند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
احداف عبدا. [ اَ ف ُ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) طایفه ای از مضر که زوافر نیز نامیده میشوند. (سمعانی ).
میرحسن عبدا. [ ح َ س َ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) تیره ای از طایفه ٔ خدیوی ممسنی فارس . (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 90).
متعب بن عبدا. [ م ُ ع ِ ب ِ ن ِ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) از امرای آل رشید است که در سرزمین نجد حکومت داشته است (سنه ٔ 1283) متعب پس از برادر...
طالب بن عبدا. [ ل ِ بِب ْ ن ِ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ازدی گوید: حدیث او قابل اعتماد نیست آنگاه سلسله ٔ حدیث او را از طریق ابوکریب بدین سان ...
ربیعةبن عبدا. [رَ ع َ ت ِ ن ِ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) ابن هُدَیربن عبدالعزی بن عامربن حارث بن حارثةبن سعدبن تمیم بن مرة تمیمی ... در زمان حض...
امام زاده عبدا. [ اِ دَ / دِ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) دهی است از دهستان افتر پشت کوه بخش فیروزکوه شهرستان دماوند واقع در 33 هزارگزی جنوب شرق...
امام زاده عبدا. [ اِ دَ / دِ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) دهی است از دهستان نمارستان بخش نور شهرستان آمل ، واقع در 44 هزارگزی جنوب باختری آمل و ...
امام زاده عبدا. [ اِ دَ / دِ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) امام زاده ای است در جنوب تهران در نزدیکی شهر ری .