عبدا
نویسه گردانی:
ʽBDʼ
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن معاویةبن عبداﷲبن جعفربن ابی طالب . از رؤسای طالبیان و شعراء آنان بود. به سال 177 هَ . ق . در کوفه خروج کردو از اطاعت بنی مروان سر باز زد و مردم را به بیعت با خود خواند. مردم کوفه با او بیعت کردند سپس مردم مدائن نیز بیعت خود را اعلام داشتند. عبداﷲبن عمر والی کوفه با وی نبرد کرد. اصحاب عبداﷲ پراکنده شدند. و او به مدائن رفت و جمعی از مردم کوفه بدو پیوستند. عبداﷲ بیاری آنان بر حلوان و جبال و همدان و ری و اصفهان تسلط یافت و خراج فارس و توابع آن را بدو فرستادند. عبداﷲ در اصطخر اقامت کرد و ابن هبیره امیر عراق لشکریانی به جنگ او فرستاد عبداﷲ نخست مقاومت کرد سپس شکست خورد و به شیراز گریخت و از آنجا به هرات شدعامل هرات او را بگرفت و به امر ابومسلم خراسانی به سال 129 هَ . ق . به قتل رساند. (از الاعلام زرکلی ).
واژه های همانند
۳۰۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
امام زاده عبدا. [ اِ دَ / دِ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) دهی است ازدهستان خرقان غربی ، بخش آوج ، شهرستان قزوین ، واقع در 19 هزارگزی شمال باختری ...
ابراهیم بن عبدا. [ اِ م ِ ن ِ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) رجوع به ابن خفاجه ابراهیم ... شود.
ابراهیم بن عبدا. [اِ م ِ ن ِ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) ابن حسن بن علی علیهماالسلام . با برادر خود محمد معروف به نفس زکیه در ابتدای دولت بنی عب...
چشمه ٔ حسن عبدا. [ چ َ م َ ی ِ ح َ س َ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «مزرعه ای است بایر در ناحیه ٔ طبس مسنا». (از مرآت الب...
صحرای سعدبن عبدا. [ ص َ ی ِ س َ دِ ن ِ ع َ دِل ْ لا ] (اِخ ) از طسوج و ناحیه ٔ رود آبان . (تاریخ قم ص 113).
ابداً. [ اَ ب َ دَن ْ / اَ ب َ دا ] (ع ق ) ظرف زمان است برای تأکید در مستقبل نفیاً و اثباتاً. همیشه . جاویدان : ابداً یسترد ما وهب الدهََر فی...
ابداء. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ بَدء.
ابداء. [ اِ ] (ع مص )آغاز کردن . آغازیدن . ابتدا کردن . شروع کردن . سر کردن . سر گرفتن . ابتداء. کار نو و نخستین آوردن . نو آفریدن . || آشکار کرد...
ابدع . [ اَ دَ ] (ع ن تف ) تازه تر. نوآئین تر. شگفت تر.
اصلاً و ابداً. [ اَ لَن ْ وَ اَ ب َ دَن ْ ] (ق مرکب ) بهیچرو. هرگز. بهیچوجه . و رجوع به اصلاً شود.