ذأت 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ḎʼT 
    
							
    
								
        ذأت . [ ذَءْت ْ ] (ع  مص ) سخت  خبه  کردن  کسی  را. سخت  خفه  کردن ، خَوَه  کردن . (تاج  المصادر بیهقی ).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۳۳۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۳ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        صدی  ذات . [ ص َ ] (اِ) منصبی  است  در هند. مؤلف  غیاث  آرد: نام  منصبی  است  که  صاحب  آن  منصب  را دولک  دام  مقرر باشد، چون  یک  روپیه  را چهل  دا...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        یکصدی ذات . [ ی َ / ی ِ ص َ ] (اِ مرکب ) منصبی  از مناصب . صاحبان  آنندراج  و غیاث  می نویسند: بدان  که  منصب  یکصدی ذات  را دولک دام  مقرر باشد چون  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        پانصدی  ذات . (اِ مرکب ) یکی  از مناصب  و مقامات  متداول  در هند قدیم  می باشد و به  گفته  صاحب  غیاث  اللغات  صاحب  منصب  پانصدی  ذات  را هشت  لکه  د...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        وات  فره ذات . [ رَ ] (اِخ )  ۞  وات  فره ذات  اول ، نام  یکی  از حکام  ایرانی  دوره ٔ سلوکی  در پارس  درقرن  سوم  ق . م . بوده  است . سکه ٔ او به  دس...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ظأت . [ ظَءْت ْ ] (ع  مص ) خبه  کردن . خفه  کردن .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        زأت . [ زِءْرْ ] (ع  مص ) سخت  خشمگین  کردن  کسی  را. (آنندراج ) (ناظم  الاطباء).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ذأط. [ ذَءْ طْ ] (ع  مص ) ذأطة. ذبح  کردن .  ||  خَوَه  کردن . (تاج  المصادر بیهقی ).  || سخت  خبه  کردن  چنانکه  زبان  خبه  شده  بیرون  افتد.  ||  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ذعت . [ ذَ ] (ع  مص ) خَوَه  کردن . (تاج  المصادر بیهقی ). خفه  کردن . خَبَه  کردن . سخت  خبه  کردن  کسی  را. (منتهی  الارب ).  ||  مالیدن  در خاک  کس...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ضأط. [ ض َ ءَ ] (ع  مص ) هر دو دوش  و بازوان  را حرکت  دادن  در رفتن . (منتهی  الارب ). جنبانیدن  دو دوش  و تن . (منتخب  اللغات ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        همان ذات است که در پارسی قدیم موجود بوده...